Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018

Βελανιδιά, πυρκαγιές και αναδάσωση..




Όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004, επιλέχθηκαν πεύκα για δεντροφύτευση κατά μήκος της Λεωφόρου Μαραθώνος περιορίστηκε - αν δεν ακυρώθηκε -, όπως τραγικά αποδείχθηκε, και ο ρόλος της λεωφόρου Μαραθώνος ως αντιπυρικής ζώνης!

Ψάχνοντας πληροφορίες για το ποια δέντρα δεν καίγονται εύκολα, την μάχη φαίνεται να κερδίζει η βελανιδιά. Σύμφωνα με δασολόγους, Πλατύφυλλα είδη δέντρων και θάμνων, βελανιδιές, ακακίες, κουμαριές, πικροδάφνες θα μπορούσαν να φυτευτούν στις λεγόμενες ζώνες μείξης δάσους πόλεων και οικισμών. Τα δέντρα αυτά δεν μεταδίδουν τη φωτιά σε μεγάλη απόσταση, όπως συμβαίνει με τα κουκουνάρια των πεύκων. Και μπορούν να δημιουργήσουν ένα είδος αντιπυρικής ζώνης, ένα «πράσινο φράγμα», προκειμένου να μην επεκτείνεται εύκολα η πυρκαγιά στον οικιστικό ιστό ή και σε διπλανά δάση.

Ποια όμως τα πλεονεκτήματα της βελανιδιάς;

• Το δέντρο της βελανιδιάς δεν καίγεται εύκολα, γεγονός που το καθιστά πολύ ανθεκτικό στις πυρκαγιές, ενώ μετά από το ξέσπασμα μιας πυρκαγιάς μπορεί και πρεμνοβλασταίνει πολύ εύκολα επιταχύνοντας σημαντικά την φυσική αναγέννηση του δάσους.


• Αναπτύσσει εκτεταμένο ριζικό σύστημα που εκτείνεται σε μεγάλη έκταση γύρω από το δέντρο και σε μεγάλο βάθος, συμβάλλοντας στην κατακράτηση των εδαφών και στον εμπλουτισμό της υπόγειας υδροφορίας.

• Λόγω του εκτεταμένου ριζικού συστήματος τα άτομα της βελανιδιάς φύονται σε αραιές αποστάσεις μεταξύ τους, γεγονός που επιτρέπει ενδιάμεσα την ανάπτυξη πολύ πλούσιας θαμνώδους και ποώδους βλάστησης, λόγω των εξαιρετικών συνθηκών και του μικροκλίματος που επικρατεί εκεί.


Στην αρχαία Ελλάδα, η βελανιδιά - δρυς, ήταν αφιερωμένη στο Δία και θεωρούνταν ότι είχε τη δύναμη να χρησμοδοτεί. Η δύναμη αυτή αποδιδόταν κυρίως στις δρυς του δάσους της Δωδώνης. Όλα τα βελιδοδάση (δρυμώνες) θεωρούνταν ότι είναι κατοικία των Αμαδρυάδων Νυμφών και, συνεπώς, κάθε βελανιδιά πιστευόταν ότι αντιπροσώπευε και μια Αμαδρυάδα Νύμφη. Για το λόγο αυτό πίστευαν ότι πέθαινε και μια Αμαδρυάδα Νύμφη, όταν ξεραινόταν ή κοβόταν μια βελανιδιά! Τα φύλλα της αποτέλεσαν τις διακοσμήσεις χρυσών στεφάνων και ιδίως του χρυσού στεφανιού του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β΄.

Η βελανιδιά ήταν παλαιότερα πηγή τροφής για τους πληθυσμούς της Ευρώπης. Γι' αυτό και οι άνθρωποι την σέβονταν από τα βάθη της ιστορίας. Ο άνθρωπος χρησιμοποίησε το βελανίδι για την παρασκευή ψωμιού και για ζωοτροφή αιγοπροβάτων. Ήταν μια από τις καλύτερες και βασικώτερες τροφές των ζώων κατά τους χειμερινούς μήνες. Σήμερα βρίσκεται «υπό καθεστώς διωγμού» υλοτομείται και καταστρέφεται ανελέητα, αφού τα άλλοτε πολύτιμα βελανίδια της δεν έχουν καμία αξία.


Στην Τζιά μία Καλιφορνέζα, η Μάρσι Μάγιερ, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί εμπορικά τα βελανίδια της Τζιας. Πριν από 32 χρόνια μια Αμερικανίδα φοιτήτρια, ήρθε για διακοπές στην Ελλάδα και δεν έφυγε ποτέ. Από τη Μύκονο έφτασε στην Αθήνα, άνοιξε το εστιατόριο «Blue Velvet» στου Ψυρρή (1989) και χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε στην Τζια.

«Τότε, όταν είδα τις τεράστιες βελανιδιές του νησιού, θυμήθηκα ένα πάθος που είχα ξεχάσει τελείως. Από όταν ήμουν 12 ετών καθόμουν κάτω από δύο μεγάλες βελανιδιές στη Καλιφόρνια και έμαθα πώς ξεπικρίζεται το βελανίδι», λέει η Μάρσι Μάγιερ που με το θάρρος της και την αποφασιστικότητα της, έβαλε στοίχημα να μετατρέψει τα βελανίδια της Κέας, σε πηγή πλούτου.Περισσότερες πληροφορίες :
http://www.iefimerida.gr/news/265291/mpiskota-apo-velanidi-i-apisteyti-epiheirisi-mias-amerikanidas-stin-tzia-eikones

Δεν υπάρχουν σχόλια: