Μεγαλώσαμε πια..., Τζένη Καρέζη

"Μεγαλώσαμε πια! Δεν έχει κανένα νόημα να κάνεις παρέα με ανθρώπους από τους οποίους δεν έχεις τίποτα να πάρεις. Εγώ χρειάζομαι ανθρώπους που να μου αρέσει να τους ακούω να συζητάνε. Να συζητάνε με πάθος για ποίηση, για πολιτική, για λογοτεχνία, για κινηματογράφο, για θέατρο. Και να γεμίζει το σπίτι φωνές, γνώση, πάθος και απόψεις. Ανθρώπους ξύπνιους και καλλιεργημένους, που ξέρω ότι μου λένε την αλήθεια, ακριβώς γιατί δεν έχουνε κανένα λόγο να μου πούνε ψέματα. Και εγώ την αλήθεια τη λατρεύω. Όποιος απομακρύνεται απο την αλήθεια οδεύει προς το θάνατο. Τον όποιο θάνατο. 
Γιατί υπάρχουνε πολλοί...."

Τζένη Καρέζη, τετράδια Ζωής.

Οι θεοί, Επίκουρος, Επιστολή πρός Μενοικέα

«Οι θεοί υπάρχουν· πρόδηλη είναι η γνώση γι᾽ αυτούς. Ωστόσο δεν είναι, οι θεοί, όπως τους πιστεύει ο πολύς κόσμος· γιατί δεν υπάρχει λογική συνοχή σε όσα πρεσβεύει ο πολύς κόσμος γι᾽ αυτούς. Και ασεβής δεν είναι όποιος αρνείται τους θεούς των πολλών ανθρώπων αλλά όποιος  αποδίδει στους θεούς όσα οι πολλοί πιστεύουν γι᾽ αυτούς. Γιατί δεν είναι στέρεες παραστάσεις όσα οι πολλοί λένε για τους θεούς αλλά εικασίες δίχως αλήθεια -ότι δηλαδή οι μεγαλύτερες συμφορές και τα μεγαλύτερα ωφελήματα προέρχονται από τους θεούς. Γιατί οι άνθρωποι, εξοικειωμένοι πέρα για πέρα με τις δικές τους αρετές, αποδέχονται μόνο τους όμοιούς τους, θεωρώντας ξένο ό,τι δεν είναι τέτοιας υφής».

Επίκουρος, Επιστολή πρός Μενοικέα

Διαχρονικές συμβουλές προεκλογικού αγώνα από την αρχαιότητα..

Nihil est incertius volgo
Tίποτε δεν είναι πιο αβέβαιο από τον όχλο

Tο Commentariolum Petitionis ή «Μικρό Εγχειρίδιο Προεκλογικού Αγώνα» αποτελεί ένα είδος υπομνήματος που ο Κόιντος γράφει για αδελφό του Μάρκο  Τύλλιο Κικέρωνα*  με συμβουλές για το πώς έπρεπε να πολιτευτεί. Οι κανόνες του προεκλογικού μάρκετινγκ όπως φαίνεται δεν  έχουν αλλάξει καθόλου... Σας παραθέτω  επιλεκτικά  αποσπάσματα από το υπόμνημα αυτό: 

«…Τρία πράγματα εγγυώνται ψήφους σε μια εκλογή: εκδουλεύσεις, ελπίδα και προσωπική συμπάθεια. Πρέπει να εργαστείς με τρόπο που να παράσχεις αυτά τα κίνητρα στους κατάλληλους ανθρώπους...

..Το πιο σημαντικό μέρος του προεκλογικού αγώνα σου είναι να προσφέρεις ελπίδα στον λαό… Να παραμένεις σε αόριστες γενικότητες...

...Ο κόσμος προτιμά να του σερβίρεις ένα ευγενικό ψέμα παρά μια καθαρή άρνηση. Εάν αθετήσεις μια υπόσχεση, το αποτέλεσμα θα είναι αβέβαιο και ο αριθμός των ανθρώπων που θα επηρεαστούν μικρός. Αν όμως αρνηθείς να δώσεις μια υπόσχεση, η έκβαση είναι βέβαιη και προκαλεί αμέσως την οργή σε έναν ευρύτερο αριθμό ψηφοφόρων...

...Πρέπει να μάθεις την τέχνη της κολακείας, πράγμα απαράδεκτο στην κανονική ζωή, αλλά απαραίτητο για όποιον διεξάγει προεκλογικό αγώνα για δημόσιο αξίωμα. Αν χρησιμοποιείς την κολακεία για να διαφθείρεις έναν άνθρωπο, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία...

..Όταν, όμως, η γαλιφιά είναι το μέσον για να κερδίσεις πολιτικούς φίλους, τότε είναι αποδεκτή. Γιατί ο υποψήφιος οφείλει να είναι χαμαιλέων και να προσαρμόζεται σε κάθε άνθρωπο που συναντά, αλλάζοντας την έκφραση και τα λόγια του ανάλογα με την εκάστοτε ανάγκη»...

 * Ο Μάρκος Τύλλιος Κικέρων ήταν υπήρξε ένας από τους επιφανέστερους Ρωμαίους φιλοσόφους και ρήτορες (Marcus Tullius Cicero, 3 Ιανουαρίου 106 π.Χ. - 7 Δεκεμβρίου 43 π.Χ.). Σπούδασε στη Ρώμη και στην Αθήνα, όπου παρακολούθησε μαθήματα των μεγαλύτερων ρητόρων και φιλόσοφων της εποχής του. Αναμείχθηκε στα πολιτικά της Ρώμης κι ανέβηκε σε μεγάλα αξιώματα και ύπατος στα 63 π.Χ. 

 

Θεογνωσία, Πλωτίνος

" Πολλές φορές, όταν ξυπνώ από το σώμα στον εαυτό μου και βρίσκομαι έξω από τα άλλα πράγματα αλλά μέσα στον εαυτό μου, βλέποντας τόσο θαυμαστή ομορφιά και πιστεύοντας τότε περισσότερο από κάθε άλλη φορά ότι ανήκω σε μια ανώτερη μοίρα -αφού έχω ενεργοποιήσει μια έξοχη ζωή, έχω καταλήξει να ταυτιστώ με το Θείο και βρίσκομαι εγκαταστημένος μέσα σε αυτό, έχοντας φθάσει στην ενεργοποίηση εκείνη με το να εγκατασταθώ πάνω σε καθετί άλλο νοητό -- όταν, έπειτα από αυτή τη στάση μέσα στο Θείο, κατεβαίνω από το Νου στο λογικό, απορώ πώς και κατεβαίνω τώρα και με ποιό τρόπο έφτασε κάποτε η ψυχή μου να βρεθεί μέσα στο σώμα τη στιγμή που, και μέσα στο σώμα που βρίσκεται, είναι καθ' αυτήν έτσι όπως φανερώθηκε... "

Εννεάδες, Πλωτίνος

 

Το όμοιο γίνεται κατανοητό με το όμοιο, Ερμής ο Τρισμέγιστος

«Αν δεν εξισώσεις τον εαυτό σου με τον θεό, δεν θα κατανοήσεις τον θεό: διότι το όμοιο γίνεται κατανοητό με το όμοιο. Αύξησε τον εαυτό σου σε μέγεθος χωρίς μέτρο, βγες από το σώμα, ύψωσε τον εαυτό σου έξω από τον χρόνο, γίνε Αιωνιότητα, τότε θα κατανοήσεις τον θεό. 

Πίστεψε ότι τίποτε δεν είναι αδύνατο για εσένα, σκέψου τον εαυτό σου αθάνατο και ικανό να κατανοήσεις τα πάντα, όλες τις τέχνες, τις επιστήμες και τη φύση κάθε ζωντανού όντος. Υψώσου ψηλότερα από το πιο υψηλό ύψος, και κατέβα χαμηλότερα από κάθε βάθος. Με τις αισθήσεις σου γνώρισε κάθε πλάσμα της δημιουργίας, της φωτιάς, του νερού, του ξηρού και του υγρού, φαντάσου ότι βρίσκεσαι παντού, στη γη, στη θάλασσα, στον ουρανό, ότι δεν γεννήθηκες ακόμη στην κοιλιά της μητέρας σου, όντας νέος, γέρος, νεκρός, πέραν του θανάτου. Αν κατανοήσεις τα πάντα μεμιάς, χρόνους, τόπους, πράγματα, ποιότητες, ποσότητες, τότε θα κατανοήσεις τον θεό».

Ερμητικά Κείμενα

Ο Κόσμος μας σε κρίση, Κρισναμούρτι

«Επειδή η κρίση είναι χωρίς προηγούμενο, πρέπει να υπάρξει και μια δράση χωρίς προηγούμενο, πράγμα που σημαίνει ότι η αναγέννηση κάθε ανθρώπου πρέπει να γίνει στη στιγμή, να μην είναι αποτέλεσμα κάποιου χρονικού διαστήματος.

Όταν γίνεται μια ριζική αλλαγή σε ένα ανθρώπινο ον, σε σένα, τότε φέρεις αβίαστα και μια ριζική αλλαγή στη δομή της κοινωνίας. Και αυτή η αλλαγή δεν θα πρέπει να ξεκινήσει απέξω, αλλά από μέσα μας.»

ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΣΕ ΚΡΙΣΗ»

Οι νόμοι του κόσμου, Πλωτίνος

‘O αληθινά σοφός μαθαίνει, προσπαθώντας να κατανοήσει τους νόμους του κόσμου. Αν δεν υπήρχε το κακό και ήταν όλα εύκολα, θα γινόμασταν πλαδαροί. 
Η μόνη σωτηρία είναι η δικαιοσύνη και η σωφροσύνη μετά φρονήσεως. Ακόμη και η εύτακτη περιφορά του ουρανού αποτελεί ασφαλή ένδειξη ότι πρόκειται για μία οντότητα που υπόκειται στον νόμο της αρμονίας και της αιτιότητας, διαθέτει φρόνηση, και μέσω της κίνησης αυτής μιμείται την αιωνιότητα του Νου. Αν η Πρόνοια επενέβαινε για να περισώσει τους ανθρώπους που δεν φροντίζουν οι ίδιοι να συμμορφωθούν με τις επιταγές της, θα αναιρούσε τους φυσικούς νόμους που αποτελούν εκδήλωσή της, θα αναιρούσε τον ίδιο της τον εαυτό’.
 
Εννεάδες, Πλωτίνος

Το να γνωρίσουμε τον εαυτό μας σημαίνει ότι θα γνωρίσουμε την προέλευσή μας, Πλωτίνος

'Λένε ότι "το ένα δεν είναι έξω από κανέναν", είναι παρόν μη αντιληπτό σε όλους…Το να γνωρίσουμε τον εαυτό μας σημαίνει ότι θα γνωρίσουμε την προέλευσή μας’.

Εννεάδες, Πλωτίνος

Τα πάντα βρίσκονται μέσα μας, Πλωτίνος

Τα πάντα βρίσκονται σε μία ενότητα,

Τα πάντα βρίσκονται σε μία ενότητα, η οποία έχει την αρχή της στο Έν. Το Όλον έχει την ικανότητα να αναπτύσσεται και να διακλαδίζεται χωρίς να χάνεται το επιμέρους ον εντός του. 

Σε μία τέτοια συνάρτηση, ο άνθρωπος αποτελεί τμήμα του Όλου, ευρισκόμενος στην ύλη, αλλά αναπολώντας την Ουράνια καταγωγή του.

 
Φανταστήτε για παράδειγμα, την εικόνα του ενός δέντρου στην ανεστραμμένη μορφή του, με τη ρίζα στον ουρανό και τα κλαδιά του στη γη... 

 Εννεάδες, Πλωτίνος «Περί Προνοίας»

Οι τρεις τύποι ανθρώπων, Πλωτίνος

‘Υπάρχουν τρεις τύποι ανθρώπων. 

 
Ο πρώτος αφορά τους ανθρώπους εκείνους που θεωρούν την επίγεια ζωή σαν την αρχή και το τέλος. 

 
Ο δεύτερος αφορά αυτούς που είναι ικανοί σε κάποιο βαθμό να στρέφουν τη ψυχή τους σε πιο υψηλές αξίες. 

 
Και τέλος υπάρχουν οι σοφοί άνθρωποι των οποίων τα μάτια στρέφονται προς το Φως’..

Εννέαδες, Πλωτίνος

Η Φύση αποστρέφεται το Κενό

«Η Φύση αποστρέφεται το Κενό» έλεγαν οι Περιπατητικοί οι οποίοι κατανοούσαν το γιατί ο Δημόκριτος και ο δάσκαλός του Λεύκιππος δίδασκαν πως οι πρώτες αρχές όλων των πραγμάτων που περιέχονταν στο Σύμπαν ήταν άτομα και ένα κενό. Αυτό το τελευταίο σημαίνει απλώς την κρυμμένη Θεότητα ή τη Δύναμη, η οποία πριν από την εκδήλωση, οπότε ήταν Θέληση – μεταβίβασε την αρχική ώθηση σ’αυτά τα άτομα. Πριν απ’αυτό ήταν το μεγάλο Τίποτα, και τότε ονομάζεται Άϊν Σοφ ή ΟΥΔ-ΕΝ. Και επομένως από κάθε άποψη ήταν ένα Κενό ή Χάος. 

Αυτό το Χάος, όμως, έγινε η «Ψυχή του Κόσμου», όπως λέει ο Πλάτωνας και οι Πυθαγόρειοι. Κατά την Ινδική διδασκαλία, η Θεότητα με το σχήμα του Αιθέρα (Ακάσα) διαποτίζει όλα τα πράγματα και γι’ αυτό ονομάστηκε από τους θεουργούς «το ζών πυρ», «το πνεύμα του Φωτός» και μερικές φορές Magnes. Ήταν η υψίστη Θεότητα η οποία, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, έκτισε το σύμπαν στο γεωμετρικό σχήμα του Δωδεκάεδρου. Και ο «πρωτογεννημένος» βγήκε από το Χάος και το Πρωταρχικό Φως (ο Κεντρικός Ήλιος).

Μυστική Δοξασία,  Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, τόμος Ι, 344

Το πεπρωμένο δεν είναι θέμα τύχης, αλλά θέμα επιλογής.

Σε μία εποχή όπου το μόνο βέβαιο είναι το αβέβαιο, για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Έχουμε βιώσει γεγονότα τα οποία έφεραν τα πάνω κάτω στην ζωή μας. Βιώσαμε Σεισμούς, Τσουνάμι, πυρηνικές καταστροφές, λοιμούς, πολέμους, αποδόμηση πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών μοντέλων.

Εξ ανάγκης λοιπόν μεταστοιχειωνόμαστε σε μία γενιά πλήρους εμπειριών, γεγονός που καταγράφεται στην σκέψη μας και στον τρόπο που οφείλουμε να βλέπουμε πλέον την ζωή και το μέλλον. Τίποτα πλέον δεν είναι σταθερό, καθώς είναι φανερό πως όλα τελειώνουν τόσο σε φυσικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο..

Βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σταυροδρόμι, στο οποίο κρύβονται οι ορθές ή όχι, επιλογές του πετρωμένου μας…. 

Και το πεπρωμένο δεν είναι θέμα τύχης, αλλά θέμα επιλογής. Δεν είναι κάτι που πρέπει να περιμένουμε, αλλά κάτι που πρέπει να πετύχουμε.

Οι επιλογές του πετρωμένου μας….

Σε μία εποχή όπου το μόνο βέβαιο είναι το αβέβαιο, για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Έχουμε βιώσει γεγονότα τα οποία έφεραν τα πάνω κάτω στην ζωή μας. Βιώσαμε Σεισμούς, Τσουνάμι, πυρηνικές καταστροφές, λοιμούς, πολέμους, αποδόμηση πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών μοντέλων. 

Εξ ανάγκης λοιπόν μεταστοιχειωνόμαστε σε μία γενιά πλήρους εμπειριών, γεγονός που καταγράφεται στην σκέψη μας και στον τρόπο που οφείλουμε να βλέπουμε πλέον την ζωή και το μέλλον. Τίποτα πλέον δεν είναι σταθερό, καθώς είναι φανερό πως όλα τελειώνουν τόσο σε φυσικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο..

Βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σταυροδρόμι, στο οποίο κρύβονται οι ορθές ή όχι, επιλογές του πετρωμένου μας…. 

Και το πεπρωμένο δεν είναι θέμα τύχης, αλλά θέμα επιλογής. Δεν είναι κάτι που πρέπει να περιμένουμε, αλλά κάτι που πρέπει να πετύχουμε.

Η άγνωστη προηγμένη αρχαία τεχνολογία

Σε Αιγυπτιακή μούμια η οποία χρονολογήται  το 2000 π.χ, είχαν εφαρμοστεί όπως φαίνεται στην φωτογραφία, προηγμένες οδοντιατρικές τεχνικές ακινητοποιησης περιοδοντικών δοντιών..!!!

Η ‘συνάντηση’ της αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και του Χριστιανισμού

«Γνώρισε τον εαυτό σου. Αυτό είναι όντως αληθινά  ταπείνωση που διδάσκει την ταπεινοφροσύνη και συντρίβει την καρδία. Και να εργάζεσαι για αυτό το πράγμα και να το φυλάγεις. Αν όμως δεν γνώρισες ακόμη τον εαυτό σου, τότε ούτε τι είναι ταπείνωση γνωρίζεις, ούτε άρχισες την αληθινή πνευματική εργασία και φύλαξη. Γιατί το να γνωρίσεις καλά τον εαυτό σου, είναι ο σκοπός της εργασίας των αρετών..».  Όσιος  ΝΙΚΗΤΑΣ ΣΤΑΘΑΤΟΣ (1030μ.Χ.)

«Ο άνθρωπος που επιθυμεί να ανέλθει πνευματικά πρέπει να στραφεί μέσα του. Πρέπει να εξετάσει τη συμπεριφορά του, τις σκέψεις, τα κίνητρα και τα συναισθήματα του. Πρέπει να γνωρίζει ότι αυτές οι κινήσεις είναι ψεύτικες. Θα αποκτήσει συμπόνια προς τους άλλους, γιατί θα αναγνωρίσει τις αδυναμίες τους σαν δικές του. Έτσι σιγά-σιγά θα συνειδητοποιήσει την ανώτερη δύναμη(τον Θεό) που υπάρχει μέσα του».  Όσιος ΠΕΤΡΟΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ (775μ.Χ.)

«Όποιος είναι τυφλός προς το Ένα, είναι εντελώς τυφλός προς όλα. Όποιος βλέπει στο Ένα, βρίσκεται στη θεωρία των πάντων- απέχει από τη θεωρία των πάντων και φτάνει στη θεωρία των πάντων, όντας έξω από τα θεωρούμενα. Όταν έτσι βρίσκεται στο Ένα, βλέπει τα πάντα- και ενώ είναι στα πάντα, δεν βλέπει τίποτα απ” αυτά. Όποιος βλέπει στο Ένα, μέσω του Ενός βλέπει και τον εαυτό του και όλα και όλους- και όντας κρυμμένος στο Ένα, τίποτα από τα πάντα δε βλέπει».  ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ (1000μ.Χ.)

«Διότι κάτι από αυτό [το Ένα] υπάρχει μέσα μας. Και μάλιστα δεν υπάρχει τόπος όπου αυτό να μην υπάρχει, σε όσα μπορούν να συμμετέχουν τούτου. Διότι οπουδήποτε κι αν θέσεις αυτό που είναι ικανό να το συλλάβει μπορείς εκεί να συλλάβεις το πανταχού παρόν. Είναι σαν μία φωνή που γεμίζει έναν κενό χώρο. Κάθε άνθρωπος που θα στήσει αυτί σε ένα οποιοδήποτε σημείο αυτού του χώρου, θα συλλάβει την φωνή ολόκληρη, κι όμως όχι ολόκληρη». Πλωτίνου Εννεάδες

 

«Όταν ο νους σου, από τον μεγάλο πόθο προς τον Θεό, είναι σαν να αποσύρεται σιγά-σιγά από τη σάρκα και αποστρέφεται τις σκέψεις που προέρχονται από τις αισθήσεις ή από τη μνήμη ή από την κατάσταση του σώματος, γεμίζοντας από ευλάβεια και χαρά, τότε μπορείς να φρονείς ότι πλησίασες στα σύνορα της αληθινής προσευχής».  ΑΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ (442μ.Χ.)

«Διότι αφού κάθε γνώση των όντων επιτυγχάνεται δυνάμει του νου, κι αφού μόνο μέσω του νου μπορεί να γνωσθεί ο νους, με ποια αιφνίδια ενόραση [="αθρόα επιβολή"] θα μπορούσε να συλληφθεί αυτό που υπερβαίνει την ουσία του νου; Σε όποιον πρέπει να εξηγήσουμε πως είναι αυτό δυνατό, σε αυτόν θα πούμε: μέσω εκείνου του εσωτερικού μας στοιχείου, το οποίο του μοιάζει. Διότι κάτι από αυτό υπάρχει μέσα μας». Πλωτίνου Εννεάδες

«Εσύ, λοιπόν, αφού καθίσεις και συγκεντρώσεις τον νου σου, πέρασε τον στην αναπνευστική οδό που αρχίζει από τη μύτη και οδηγεί τον αέρα στην καρδιά και ώθησε το νου σου και ανάγκασε τον να κατέβει μαζί με τον εισπνεόμενο αέρα στην καρδιά. Κι όταν εισέλθει εκεί, τα μετέπειτα δεν θα είναι χωρίς ευφροσύνη και χαρά Γιατί η βασιλεία των ουρανών είναι μέσα μας, και καθώς ο νους την παρατηρεί εκεί και με την καθαρή προσευχή την επιδιώκει, νομίζει βδελυρά και μισητά όλα τα έξω».  Όσιος ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΜΟΝΑΖΩΝ (1340μ.Χ.)

«Πολλάκις αφυπνισθείς από την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν μέσα στο σώμα μου και εισελθών στον ίδιο τον εαυτό μου, αποξενώνομαι από κάθε τι άλλο. Μέσα στο εσώτερο είναι μου βλέπω μία θαυμάσια ομορφιά, που με πείθει για την υπέροχη μοίρα που με αναμένει. Η δραστηριότητα του πνεύματος μου βρίσκεται στο ύψιστο σημείο. Είναι ένα με τον Θεό, εδράζομαι σε αυτόν ευρισκόμενος υπεράνω κάθε νοητού. Έπειτα όμως, από την ανάπαυση μου σε αυτόν, αφού κατεβώ στον χώρο του λογισμού και η ψυχή μου επανεισέλθει στο σώμα, απορώ πως "πότε και νύν" ήταν δυνατόν να κατέλθω, και πως η ψυχή μπορούσε να εισέλθει στο σώμα, αφού είναι αυτή που μου αποκαλύφθηκε (κατά την έκσταση μου)..Δεν είναι γνωστό από πού ήρθε το φως, από έξω ή από μέσα.. Ήταν λοιπόν μέσα και ωστόσο όχι μέσα. Δεν πρέπει να ερωτηθεί από πού ήρθε: δεν υπάρχει ένα ‘από πού’, επειδή ούτε ήρθε ούτε έφυγε, αλλά εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε. Για αυτό δεν είναι ανάγκη να το εξαναγκάσει, αλλά πρέπει να περιμένει σιωπηλός έως ότου εμφανιστεί και να προετοιμαστεί για να το δει, όπως το βλέμμα περιμένει την ανατολή του ήλιου».     Πλωτίνου Εννεάδες