ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΚΟΜΒΟΙ, ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΝΟΤΙΑΣ ΟΣΕΤΙΑΣ. ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΚΟΣΟΒΒΟ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ

Σε μια νέα περίοδο αβεβαιότητας εισέρχεται ο κόσμος, καθώς οι κυρίαρχοι παίκτες στην διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα, προσπαθούν να ενισχύσουν ή να εδραιώσουν την θέση τους, στα νέα δεδομένα.

Κάθε δράση όμως, όπως είναι φυσικό προκαλεί αντίδραση, συνεπώς οδηγούμαστε σε κλιμάκωση των περιφερειακών σχέσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, ιδιαίτερα στις περιοχές ενεργειακού ενδιαφέροντος.
Η σύγκρουση στον Καύκασο Νότιας Οσετίας με την Γεωργία, και η εμπλοκή της Ρωσίας, έφερε εκ νέου στο προσκήνιο Γεωπολιτικές ανακατατάξεις που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η περιοχή του Καυκάσου και της Κασπίας Θάλασσας, βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της πάλλε ποτέ Σοβιετικής ένωσης, και αποτελεί ταυτόχρονα μία περιοχή πλούσια σε πετρέλαιο, και φυσικό αέριο, που καλύπτει δια μέσω αγωγών, τις ενεργειακές ανάγκες της δυτικής Ευρώπης।

Αποθέματα φυσικού αερίου στην Κασπία θάλασσα.
Αποθέματα πετρελαίου στην Κασπία θάλασσα.
Αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή του Καυκάσου

Η Γεωργία αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο των Ηνωμένων πολιτειών στην περιοχή, και δεν είναι τυχαίο πως η τελευταία, επιδίωκε διακαώς η Γεωργία (και η Ουκρανία) να γίνει μέλος του Ν.Α.Τ.Ο
Η Οσετία και η Αμπχαζία είναι φιλικά προσκείμενες προς την Ρωσία, η οποία προσπαθεί να κερδίσει την χαμένη της αίγλη, και την θέση του ισχυρού παίκτη στην Γεωπολιτική Σκακιέρα, τόσο του πλανήτη όσο και της περιοχής.
Πως έχουν εξελιχθεί όμως τα πράγματα στην περιοχή;
Η Νότια Οσετία και η Αμπχαζία είχαν de facto ανεξαρτητοποιηθεί από τη Γεωργία, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όμως η Τιφλίδα δεν αναγνώρισε ποτέ τη συρρίκνωση του εδάφους της. Η ένταση άρχισε να κλιμακώνεται στις αρχές του έτους, όταν η Δύση αναγνώρισε το Κοσσυφοπέδιο, παρά τις αντιρρήσεις της Ρωσίας. Γεγονός που έδωσε το δικαίωμα στην Νότια Οσετία και Αμπχαζία, να διεκδικήσουν το δικαίωμα τους για ανεξαρτησία.
Την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, οι Οσετοί και οι Αμπχάζιοι , είχαν αυτόνομη περιοχή εντός της Γεωργίας. Τα Αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή είναι μεγάλα. Εγκαταστάσεις του αγωγού πετρελαίου αμερικανικών συμφερόντων, Μπακού- Τυφλίδα -Τσεϊχάν, περνούν κατά μήκος της Γεωργίας, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τον αγωγό φυσικού αερίου, Σαχ-Ντενίζ.
Και οι 2 αγωγοί ξεκινούν από την Κασπία θάλασσα και το Αζερμπαϊτζάν, και καταλήγουν στην Τουρκία.
Η Ρωσία όπως είναι φυσικό δεν επιθυμεί με κανένα τρόπο την αμερικανική ενεργειακή επέκταση στην γειτονιά της. Γι αυτό παραδοσιακά υποστήριξε τις αποσχισθείσες επαρχίες: Νότια Οσετία και Αμπχαζία, κατασκευάζοντας ταυτόχρονα οδούς διοχέτευσης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της στις δυτικές αγορές. Ένας από αυτούς τους αγωγούς είναι ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Έργο μικρό έργο για την Ρωσία, αλλά μεγάλο για την χώρα μας, και με μεγάλο συμβολισμό. Η Ρωσία διατηρεί τον πλήρη έλεγχο όλου του αγωγού, του Βουλγαρικού και Ελληνικού τμήματος δηλαδή. Με άλλα λόγια, ελέγχει τμήμα αγωγού που διέρχεται από δύο νατοϊκές χώρες. Στα πλαίσια αυτά μπορεί να κατανοηθεί η Αμερικανική στάση υπέρ της Fyrom, και του Κοσόβου. (Στο Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται η στρατιωτική βάση Bondsteel, η οποία είναι η μεγαλύτερη αμερικανική βάση από την εποχή του πολέμου του Βιετνάμ. Η βάση Bondsteel υποτίθεται πως θα διασφάλιζε την επιστροφή και την ασφάλεια των προσφύγων στο Κοσσυφοπέδιο, «συμπτωματικά» βρίσκεται δίπλα στον αμερικανικών συμφερόντων διαβαλκανικό αγωγό πετρελαίου ΑΜΒΟ. Ο πετρελαιαγωγός AMBO βρίσκεται υπό αυστηρό αμερικάνικο στρατιωτικό έλεγχο, και συνδέει τις αγορές της Ευρώπης με το πετρέλαιο της Κασπίας).

Η Ρωσία είναι η δεύτερη χώρα σε εξαγωγές πετρελαίου, και πρώτη σε αποθέματα φυσικού αερίου παγκοσμίως. Οι εισαγωγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Ρωσία το 2005 ήταν: Φυσικό αέριο 24% της συνολικής κατανάλωσης ή 50% του συνόλου των εισαγωγών, Πετρέλαιο 27% της συνολικής κατανάλωσης ή 30% του συνόλου των εισαγωγών.
Οι ΗΠΑ, γνωρίζοντας πως δεν διαθέτουν ανάλογα ενεργειακά αποθέματα, και καταναλώνοντας, συγχρόνως το ένα τέταρτο της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, προσπαθούν να ελέγξουν τους ενεργειακούς δρόμους προς όφελός τους। Οι ΗΠΑ προσπαθούν επίσης στα ίδια πλαίσια, για την απεξάρτησης των Ευρωπαίων συμμάχων τους από τη Ρωσία.
Οι ΗΠΑ έχουν κατορθώσει να δημιουργήσουν μια ασπίδα προστασίας γύρω από τη Ρωσία, ελέγχοντας ουσιαστικά χώρες όπως το Ιράκ, το Αζερμπαϊτζάν, την Γεωργία, την Ουκρανία (H Ουκρανία είναι η χώρα διέλευσης του 80% της εξαγωγής φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς την Ευρώπη), που έχουν, ή πρόκειται αναγκαστικά να έχουν αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου στο έδαφός τους.

Αγωγός Μπακού-Τυφλίδα-Τσεϊχάν

Στα πλαίσια αυτά, μπορεί η Γεωργία να μην έχει η ίδια σημαντικούς φυσικούς πόρους, αλλά έχει καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό, να γίνει ένας παίκτης-κλειδί στην Ευρώπη, χάρις στον αγωγό Μπακού-Τυφλίδα-Τσεϊχάν, μήκους 155 χιλιομέτρων που περνάει μεσ' από το έδαφός της. ( Η κατασκευή του στοίχισε 4 δισεκατομμύρια δολάρια).
Ο αγωγός Μπακού-Τυφλίδα-Τσεϊχάν, είναι ο μόνος αγωγός που μπορεί να μεταφέρει πετρέλαιο από την Κασπία, από το Αζερμπαϊτζάν συγκεκριμένα, στις αγορές της Δύσης, παρακάμπτοντας τη Ρωσία. Φυσικό αέριο διοχετεύεται επίσης, μέσω Γεωργίας, με τον αγωγό Μπακού-Τυφλίδα-Ερζουρούμ (πάνω από 6,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το χρόνο).
Η Γεωργία συνεπώς αποτελεί προτεραιότητα για τις Ηνωμένες πολιτείες, καθώς προσπαθούν να ελέγξουν και αυτόν τον νευραλγικό αυτό χώρο, μετά από την Μέση Ανατολή και το Αφγανιστάν....

Πετρέλαιο και Αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή του Καυκάσου και στην Μέση Ανατολή

Είναι προφανές συνεπώς , πως ο λόγος της ανάφλεξης και η ανάμειξη σε αυτή των δύο μεγάλων υπερδυνάμεων, αφορά τον έλεγχο των ενεργειακών αγωγών, που σημαίνει, πως η περιοχή θα αποτελέσει στο άμεσο μέλλον, - ήδη αποτελεί-, το μήλο της έριδος για τις δύο υπερ - δυνάμεις. Η κατάσταση, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Χαρακτηριστικό είναι πως μετά τα γεγονότα της Γεωργίας, η Πολωνία εχθές 15/8/08, υπέγραψε αμέσως συμφωνία με τις Η.Π.Α*, για την εγκατάσταση τμήματος αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας στο έδαφος της, παρά την από καιρό, δήλωση του Ρώσου, προέδρου Πούτιν, ότι θα προχωρήσει σε αντίμετρα, και ότι θα στρέψει τους πυραύλους της προς την Πολωνία σε περίπτωση εφαρμογής του σχεδίου. Σύμφωνα με το αμερικανικό Πεντάγωνο βέβαια, οι πύραυλοι, αναπτύσσονται ως άμυνα για την απειλή της Μέσης Ανατολής. Η Μόσχα όμως δεν πείθεται, και διαμηνύει ότι ενδέχεται να αναλάβει στρατιωτική δράση.
Όπως φαίνεται ένα νέο ψυχροπολεμικό κλίμα, ιδιαίτερα ανησυχητικό, αναπτύσσεται ανάμεσα στις δύο δυνάμεις. Εάν σε αυτά τα δεδομένα, προστεθεί η παγκόσμια οικονομική ύφεση, η ρευστή κατάσταση στο Μουσουλμανικό Πακιστάν, το οποίο διαθέτει πυρηνικά όπλα, η τεταμένη κατάσταση με το Ιράν, Ιράκ, και Αφγανιστάν, αλλά και η κρίση στην πολιτική και οικονομική ζωή των Η.Π.Α, τότε οι οιωνοί δεν είναι καθόλου ευοίωνοι...

*Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των ΗΠΑ η αντιπυραυλική ασπίδα προβλέπεται να λειτουργήσει πιθανότατα το 2012