Η ΑΠΟΨΙΛΩΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε ένα βίντεο που έλαβα και που δείχνει ένα ειδικά διαμορφωμένο όχημα κοπής και τεμαχισμού δένδρων. Ο ρυθμός κοπής, απογύμνωσης και τεμαχισμού των κορμών είναι πραγματικά τρομακτικός...
Σε κάθε περίπτωση η κλιματική αλλαγή αποτελεί κατά γενική ομολογία, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, καθώς τα τελευταία 50 χρόνια, το πλανητικό οικοσύστημα έχει μεταβληθεί εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας τόσο δραστικά, όσο σε καμία άλλη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας.

Ο άνθρωπος έχει μεταμορφώσει καταλυτικά τον πλανήτη, αλλάζοντας στεριά και θάλασσα (1), καταστρέφοντας τις περιβαλλοντολογικές ισορροπίες, και μεταβάλλοντας δραστικά το κλίμα.
Η ανθρώπινη παρέμβαση έχει ως συνέπεια, τα 15περίπου από τα 24 οικοσυστήματα αποφασιστικής σημασίας για την ζωή πάνω στη Γη, να έχουν υποβαθμιστεί σοβαρά, ή να έχουν χρησιμοποιηθεί με τρόπους που δεν εξασφαλίζουν την διατήρησή τους. (2)
Η συστηματική αποψίλωση των δασών παγκοσμίως, είναι ένα από τα μεγαλύτερα οικολογικά εγκλήματα της ανθρωπότητας, έναντι του πλανήτη, γεγονός που έχει άμεση επίπτωση στο φαινόμενου του θερμοκηπίου. Πιο συγκεκριμένα κάθε χρόνο το 95% των δασών σε όλον τον κόσμο απειλούνται, καθώς εξαφανίζονται ετήσια περίπου 120 εκατομμύρια εκτάρια δασικών εκτάσεων, όσο περίπου η έκταση της Αγγλίας. (3)
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορούμε να διαπιστώσουμε την τεράστια καταστροφή που ο άνθρωπος δια μέσου της τεχνολογίας μπορεί να προκαλέσει στο φυσικό περιβάλλον....

Σύμφωνα με έκθεση του Οργανισμού Γεωργίας και Τροφίμων του ΟΗΕ (FAO), η οποία εξετάζει την κατάσταση σε 229 χώρες από το 1990 έως το 2005, τα δάση εκτείνονται σήμερα σε περίπου 4 δισεκατομμύρια εκτάρια, δηλαδή καλύπτουν περίπου το 30% της επιφανείας της γης, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάθε κάτοικο αυτού του πλανήτη αντιστοιχούν κατά μέσον όρο 0,64 εκτάρια.
Η αποψίλωση των δασών αυξάνεται ραγδαία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, με αιχμή του δόρατος τον Αμαζόνιο και την Ινδονησία, και παρόλες τις προειδοποιήσεις όλων εμπλεκομένων διεθνών οργανισμών, για τις συνέπειες αυτής της εγκληματικής πρακτικής.
Και αυτό, ενώ τα δάση διαδραματίζουν καίριο ρόλο στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος, ιδιαίτερα την κρίσιμη αυτή χρονική στιγμή, όταν εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου που προκαλείται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, προβλέπεται εξαφανιστούν στα επόμενα 50 χρόνια το ένα τέταρτο της πανίδας και της χλωρίδας στον πλανήτη... (4)



Σε αντίθεση με την σημερινή οικολογική πρακτική, η προστασία του περιβάλλοντος στην αρχαιότητα έπαιζε πρωταρχικό ρόλο στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Στην αρχαία Ελλάδα είχαν μάλιστα θεσπιστεί νόμοι που προστάτευαν την κοπή δένδρων. Χαρακτηριστικός είναι ο μύθος του Ερυσίχθονα που ακολουθεί, για τα επακόλουθα της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος λόγω της ανθρώπινης υπεροψίας.

Το μόνο σίγουρο είναι πως τα «ζωντανά» δάση είναι πολυτιμότερα και πιο αποδοτικά από τα «νεκρά», δυστυχώς όμως αυτό δεν είναι αποδεκτό από «λίγους», το αντίτιμο όμως το πληρώνουμε όλοι...


(1) Υπολογίζεται πως κάθε χρόνο μετακινεί περίπου σαράντα δισεκατομμύρια τόνους ορυκτών και μεταλλευμάτων για τον κατασκευαστικό τομέα, δέκα φορές περισσότερο από το ανάλογο έργο των παγετώνων, και σαράντα φορές περισσότερο από το έργο του ανέμου.
(2) Ως οικοσύστημα ορίζεται ένα δυναμικό σύνολο από φυτά, ζώα και μικροοργανισμούς τα οποία σχηματίζουν μία λειτουργική ενότητα με το μη ζωντανό περιβάλλον με το οποίο συνυπάρχουν.
(3) Στην Ελλάδα κατά την περίοδο της απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό υπολογίζεται ότι τα δάση, κάλυπταν περίπου το 50% του ελληνικού εδάφους, ενώ έως πριν τις πρόσφατες πυρκαγιές δεν κάλυπταν πάνω από το 28%.
(4) Η ανθρώπινη δραστηριότητα, έχει αυξήσει το ρυθμό εξαφάνισης ειδών κατά 1.000 φορές. Από το 1500 μ.Χ. έχουν καταγραφεί 784 εξαφανίσεις, και πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η ζωή στη Γη, εισέρχεται σε μια περίοδο μαζικής εξάλειψης ειδών. Αυτήν την στιγμή απειλούνται με εξαφάνιση 15.589 γνωστά είδη, από τα οποία τα 7.000 είναι ζωικοί οργανισμοί. Σε αυτούς περιλαμβάνεται το 32% των αμφιβίων, το 42% των χερσαίων και υδρόβιων χελωνών, το 23% των θηλαστικών και το 12% των πτηνών.