Ο Θεϊκός ανταγωνισμός για την ονομασία της Κεκροπίας, μεταξύ του Ποσειδώνος και της Αθηνάς (Πίσω από τον μύθο).

Ο Ποσειδώνας, κυρίαρχος των υδάτων. Το νερό αφενός μεν είναι ταυτισμένο με την ύπαρξη μας και τον αμνιακό σάκο (συνεπώς και τις εξαρτήσεις μας), και αφετέρου είναι συνυφασμένο με τον συναισθηματικό μας κόσμο. Ο συναισθηματικός μας κόσμος, είναι ευμετάβλητος και συχνά παραβλέπει την λογική. 

Άλογα τα δώρα του Ποσειδώνος προς τους Αθηναίους. Όταν τα Ά-λογα μέρη της ψυχής επικρα­τούν του λογικού μέρους, τότε μας κυριεύουν φοβίες και πάθη, μας υπερνικούν οι ηδονές.

Η Αθηνά, κυριαρχεί στην νόηση, και την λογική. Παράγωγα της η επιστήμη, οι τέχνες, και η φιλοσοφία. Η λογική χαλιναγωγεί την παρόρμηση, και τα ανεξέλεγκτα συναισθήματα. Το να χειραγωγεί και να ελέγχει κάποιος τα συναισθήματά του έτσι ώστε να είναι τα κατάλληλα ανά πάσα στιγμή, είναι μια ικανότητα που οικοδομείται πάνω στην αυτεπίγνωση. 

Ο έλεγχος των συναισθημάτων, που αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση ενός στόχου, είναι ιδιαίτερα σημαντικός στην προσήλωση της προσοχής, στην εξεύρεση κινήτρων, στην αυτοκυριαρχία και στη δημιουργικότητα. Οι άνθρωποι που έχουν αυτήν την ικανότητα, τείνουν να είναι πολύ περισσότερο παραγωγικοί και αποτελεσματικοί σε αυτό με το οποίο καταπιάνονται. Η ικανότητα να ανακαλύπτει κανείς κίνητρα για τον εαυτό του, να προετοιμάζεται διαρκώς για νέες επιδόσεις και να νιώθει ενθουσιασμό για καινούργια πράγματα είναι σημαντικό εφόδιο κυρίως όταν προκύπτουν δυσκολίες ή όταν κάτι στη ζωή εξελίσσεται εντελώς διαφορετικά από ότι έχει σχεδιαστεί. 

Ελιά το δώρο της Αθηνάς. Το δέντρο της ζωής, παράγει ένα καρπό μοναδικό, τόσο μοναδικό, όσο και οι επιλογές που κάνουμε. Είμαστε οι επιλογές μας. Διττό το φύλλωμα της Ελιάς. Τα φύλλα της ελιάς είναι πράσινα από την πάνω μεριά, από την κάτω όμως, είναι ασημένια. Ουρανός και Γη συναντούνται στο δέντρο της ζωής. Ο ουρανός κοιτά προς την γη, η γη προς τον Ουρανό.

Ο Κέκροψ παρότι μισός άνθρωπος μισός φίδι (άρα φέρει την ζωική μορφή και όλα τα παράγωγα της εντός του), επιλέγει τα δώρα της Αθηνάς συνεπώς την υπερίσχυση της λογικής έναντι του συναισθήματος, και των ανεξέλεγκτων παρορμήσεων. Ο άνθρωπος εκπολιτίζεται, παράγει έργα που νικούν τον χρόνο και την θνητή του φύση. Αρμονία, Κάλλος, Αρετή, Υστεροφημία!

Και έτσι η πόλη των Αθηνών έλαβε το όνομα της Θεάς Αθηνάς, και έλαμψε δια των Αρετών που η Θεά αυτή εκπροσωπούσε, και τίποτα πια δεν θα ήταν το ίδιο, τόσο στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, όσο και στην ανθρωπότητα!!