Ο Δρόμος της εσωτερικής όρασης και των Μουσών.

Κάποιοι σοφοί του παρελθόντος μας είπαν πως υπάρχει ένα κομμάτι από το Παν στο βάθος του εαυτού μας, το οποίο βρίσκεται ταυτόχρονα παντού γύρω και πέρα από τον εαυτό μας σε ότι μας περιβάλλει, ορατό και αόρατο. 

Μας προέτρεψαν να επανασυνδεθούμε με την φύση, με το κομμάτι εκείνο του εαυτού μας το οποίο αποτελεί απειροελάχιστο και ομοούσιο τμήμα της, να συντονιστούμε με αυτό, να εξισώσουμε  τον εαυτό  μας  με αυτή.  Είμαστε  ένα αναπόσπαστο κομμάτι από το ορατό και αόρατο Σύμπαν. Είμαστε ένα. Οι δυνάμεις που δουλεύουν εντός μας, οι δυνάμεις που μας συντηρούν στην ζωή, οι δυνάμεις που μας οδηγούν στο βιολογικό μας τέλος, είναι, σίγουρα, και δικές του δυνάμεις [1]. Πως θα το κάνουμε αυτό;

Κάποιοι μας έδειξαν το δρόμο:

Ανάπνευσε, το φως της αυγής, τα αρώματα της  γης που χαρίζει τροφή σε όλους μας, την θέα των υψηλών βουνών, την αύρα των ωκεανών, την λάμψη των άστρων, !

Συντονίσου στον χτύπο της καρδιάς, στον ρυθμό της αναπνοής, στα οράματα  του νου. Είσπνευσε την ζωή και το μέλλον, εξέπνευσε το παρελθόν και τον θάνατο. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε, κάθε στιγμή δημιουργούμε το μέλλον !

Αμέσως μόλος γεννηθούμε στην ύλη, αρχίζει και η επιστροφή· ταυτόχρονα το ξεκίνημα και ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Μα και ευθύς μόλις γεννηθούμε, αρχίζει και η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθε στιγμή γεννιόμαστε.  Νοιώσε όλο το Σύμπαν να φωλιάζει μέσα σου,  και να σε ακολουθεί σαν σώμα. [2]

Κλείνοντας τα μάτια άλλαξε την όρασή σου και ξύπνα μια άλλη, που ενώ την έχουν όλοι, λόγοι τη χρησιμοποιούν.  Αποσύρσου στον εαυτό σου και κοίτα• και αν δεις τον εαυτό σου να μην είναι ακόμη ωραίος, όπως ο δημιουργός του αγάλματος που πρέπει να γίνει ωραίο αφαιρεί, λαξεύει, λειαίνει και καθαρίζει μέχρις ότου φανεί πάνω στο άγαλμα ένα ωραίο πρόσωπο, έτσι κι εσύ αφαίρεσε τα περιττά και ίσιωσε τα στραβά, και όσα είναι σκοτεινά κάνε τα να γίνουν λαμπρά καθαρίζοντάς τα, και μην πάψεις να σμιλεύεις το άγαλμά σου, ως ότου λάμψει πάνω του η θεόμορφη λαμπρότητα της αρετής.   Διότι μόνον το εσωτερικό  μάτι βλέπει τη μεγάλη Ομορφιά.[3]

Αύξησε (νοητά) τον εαυτό σου σε μέγεθος χωρίς μέτρο, βγες από το σώμα, ύψωσε τον εαυτό σου έξω από τον χρόνο, γίνε αιωνιότητα, τότε θα κατανοήσεις το μυστικό της συμπαντικής εξέλιξης, όλες τις τέχνες, τις επιστήμες και τη φύση κάθε ζωντανού όντος.

Υψώσου ψηλότερα από το πιο υψηλό ύψος, και κατέβα χαμηλότερα από κάθε βάθος. Με τις αισθήσεις σου γνώρισε κάθε πλάσμα της δημιουργίας, της φωτιάς, του νερού, του ξηρού και του υγρού, φαντάσου ότι βρίσκεσαι παντού, στη γη, στη θάλασσα, στον ουρανό, ότι δεν γεννήθηκες ακόμη στην κοιλιά της μητέρας σου, όντας νέος, γέρος, νεκρός, πέραν του θανάτου.

Αν κατανοήσεις τα πάντα μεμιάς, χρόνους, τόπους, πράγματα, ποιότητες, ποσότητες, πως αυτό που αποκαλούν οι άνθρωποι θεότητα με εκατοντάδες ονόματα, δεν βρίσκεται στην πραγματικότητα, ούτε σε κάποιο παράδεισο, ούτε σε κάποιο συγκεκριμένο δέντρο, κτήριο ή όρος. Είναι παντού, σε κάθε άτομο του ορατού και του αόρατου Κόσμου.! [4].

Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται και να προστατεύει την τροφό  της υλικής του φύσης, την Γαία. Ταυτόχρονα οφείλει να φροντίζει το πνεύμα του και να συντονίζεται με τον  πνευματικό κόσμο.  Το πνεύμα ο Ουρανός ενυπάρχει στην Γη με ένα Ουράνιο τρόπο, και η Γη ενυπάρχει στον Ουρανό με ένα γήινο τρόπο.

Το πνεύμα γίνεται γη, και η γη, επιδιώκει να γίνει πνεύμα. Στο σύμπαν τα πάντα βρίσκονται σε μία Ενότητα, τα πάντα είναι Ένα, τίποτα δεν είναι διαχωρισμένο. Το κάθε τι συνδέεται με κάθε τι άλλο. Υπάρχει μία αόρατη αλλά υπαρκτή συμπαντική αρμονική σύνδεση.

Ένας  βώλος λάσπη είναι η ανθρωπότητα, τέτοιος βώλος λάσπη είναι ο καθένας μας. Ποιο είναι το χρέος μας; Να μαχόμαστε να ανθίσει ένα μικρό πνευματικό λουλούδι απάνω στο λίπασμα τούτο της σάρκας και του νου μας. Πάλεψε με τις φυσικές δυνάμεις, ανάγκασε τις να ζευτούν σε σκοπό ανώτερο τους. Λευτέρωσε το πνεύμα που αγωνίζεται μέσα τους και λαχταράει να σμίξει με το πνεύμα που αγωνίζεται στα σωθικά σου.

Είμαστε ένα γράμμα ταπεινό, μια συλλαβή, μια λέξη από τη γιγάντια Οδύσσεια. Είμαστε βυθισμένοι σε ένα γιγάντιο τραγούδι και λάμπουμε όπως λάμπουν τα ταπεινά βότσαλα όσο είναι βυθισμένα στη θάλασσα. Ποιο είναι το χρέος μας; Να ανασηκώσουμε το κεφάλι από το κείμενο, μια στιγμή, όσο αντέχουν τα σπλάχνα μας, και να αναπνεύσουμε το υπερπόντιο τραγούδι.

Να σμίξουμε τις περιπέτειες, να δώσουμε νόημα στο ταξίδι, να παλεύουμε ακατάλυτα με τους ανθρώπους, με τους θεούς και με τα ζώα. [5]

Το νόημα στο ταξίδι του ανθρώπου το έδωσε η φιλοσοφία, οι επιστήμες, οι τέχνες. Οι τέχνες ήταν το δώρο των Μουσών στον άνθρωπο. Στην  αρχαία Ελλάδα υπήρχαν τελετές για τις μούσες. Η τραγωδία, ο χορός και κάθε ρυθμική κίνηση υπηρετούσε την αρμονία του Κόσμου.

Πολλά έχουν λεχθεί για την ομορφιά, αλλά η σπουδαιότητα της αρμονίας λίγο κατανοείται. Η ομορφιά είναι μια εξυψωτική έννοια και κάθε προσφορά στην ομορφιά είναι μια προσφορά στην ισορροπία του Κόσμου.

Οι Μούσες δεν ήταν παρά τα γήινα σύμβολα των Θεϊκών δυνάμεων, που παρέχουν τάξη και αρμονία στο σύμπαν. Κατά τον ίδιο τρόπο που τα αγάλματα των Μουσών ήταν στραμμένα προς την εστία στης σχολής του Πυθαγόρα (συμβολίζοντας το κέντρο του Παντός), έτσι και οι μαθητές έπρεπε  να είναι στραμμένοι προς το κεντρικό πυρ, το Θείο πνεύμα, ώστε να συντονίζονται με τις ενέργειες του..!

1/2. Ασκητική Καζαντζάκης Ν.

3. Πλωτίνος, Εννεάδες, «Περί του Καλού» 1, 6, 8-9.

4.  Ερμητικά κείμενα.

5. Ασκητική Καζαντζάκης Ν.

 

Οι ανθρώπινες ανάγκες και οι τάσεις του τουρισμού στην εποχή του Υδροχόου.

 «Διαλέξτε ένα κομμάτι του προβλήματος, στο οποίο μπορείτε να βοηθήσετε να δοθεί λύση, και προσπαθήστε να δείτε με ποιο τρόπο το δικό σας κομμάτι εντάσσεται στο πάζλ των ευρύτερων κοινωνικών αλλαγών.»

Zinn, Howard.  - Χάουαρντ Ζιν (1922-2010), Αμερικανός ιστορικός, θεατρικός συγγραφέας, φιλόσοφος.

 Φωτογραφία: Loukas Hapsis Photography

Για να κατανοήσει το πως θα επανασχεδιαστούν τα ταξίδια το 2023, η Booking.com συμπεριέλαβε σε εκτενή έρευνά της περισσότερους από 24.000 ταξιδιώτες σε 32 χώρες και περιοχές, για να αποκαλύψει επτά αναδυόμενες ταξιδιωτικές τάσεις.

Η έρευνα κατά την γνώμη μου, καταδεικνύει την ανάγκη ενός αγχωμένου αστού, να ξεφύγει από την εξάρτηση του ψηφιακού κόσμου να συνδυάσει τις διακοπές με την βιωματική εμπειρία,  αγροτουρισμός, άθληση, την επαφή με την φύση, πεζοπορίες, «wind serf» κ.α., τεχνικές αναζωογόνησης, γιόγκα, ενεργειακές ασκήσεις, «forest bathing», κ.λπ. Δεν είναι τυχαίο πως καταλύματα δίχως τις αστικές ανέσεις ιντερνέτ, ρεύμα, και προετοιμασία φαγητού με τον παραδοσιακό τρόπο με αγνές πρώτες ύλες, γνωρίζουν ραγδαία ζήτηση.

Η έρευνα καταγράφει την ανάγκη του ανθρώπου να ανακαλύψει έστω και για λίγο ένα πιο φυσικό τρόπο ζωής, μακριά από τον θόρυβο και της ανέσεις της πόλης, καθώς η τεχνολογία, οι απρόσωπες σχέσεις, οι γρήγοροι ρυθμοί, ο αγχωτικός τρόπος ζωής, ο ναρκισσισμός του ψηφιακού κόσμου, δημιουργούν σωρεία ψυχοσωματικών προβλημάτων, κατάθλιψης, κρίσεων πανικού, αγοραφοβίας κ.λ.π.

Στον δυτικό αναπτυγμένο κόσμο, τα τελευταία 70 χρόνια λόγω της συνεχούς ευημερίας και της οικονομικής ανάπτυξης, είχε αναπτυχθεί η λανθασμένη πεποίθηση πως το μέλλον μπορεί να είναι μόνο καλύτερο. Μετά από την πανδημία, την οικονομική κρίση, την κλιματική αλλαγή, και τον πόλεμο που για πρώτη φορά μετά από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο συμβαίνει στην πολιτισμένη Ευρώπη, η πεποίθηση αυτή αποδείχθηκε λανθασμένη.

Οι άνθρωποι πλέον αναγκάζονται να αναθεωρήσουν απόψεις πρακτικές και τρόπο ζωής. Είναι φανερό πώς ο χρόνος και η εξέλιξη δεν αποτελούν γραμμικές παραμέτρους με αυξητική πορεία, αντίθετα κινούνται κυκλικά.

Βρισκόμαστε στην ακμή του 21 ου αιώνα την εποχή του Υδροχόου, ένας κόσμος γκρεμίζεται με πάταγο, και ένας νέος θα γεννηθεί, όχι εύκολα. Ο κόσμος όμως θα αλλάξει όπως και οι ανθρώπινες συμπεριφοράς και πεποιθήσεις. Αυτό καταγράφεται και στον Τουρισμό.

Ας δούμε κάποια αποσπάσματα από τα πορίσματα της έρευνας:

Εν μέσω της παγκόσμιας αστάθειας και της επιθυμίας για απόδραση, οι άνθρωποι σκοπεύουν να δημιουργήσουν ταξιδιωτικές εμπειρίες που παραπέμπουν σε πιο απλές εποχές, με νοσταλγικές αποδράσεις (88%) οι οποίες προσφέρουν τη συγκίνηση της αναβίωσης των παλιών, καλών ημερών.

Σχεδόν οι μισοί (44%) των ταξιδιωτών παγκοσμίως, θέλουν οι ταξιδιωτικές τους εμπειρίες να έχουν μια αίσθηση πιο ρεαλιστική και αναζητούν διακοπές σε στυλ «εκτός πεπατημένης» για να ξεφύγουν από την πραγματικότητα (55%) και να βιώσουν εμπειρίες μόνο με τα απολύτως απαραίτητα (44%).

Είναι εντυπωσιακό πως οι ταξιδιώτες θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα ταξίδια το 2023 ως ευκαιρία να μάθουν δεξιότητες επιβίωσης (58%). Συνεπώς προβλέπεται μία αντίστοιχη αύξηση στις σχολές επιβίωσης στην άγρια φύση, όπου οι ταξιδιώτες θα μάθουν τις βασικές δεξιότητες που απαιτούνται για να ζήσουν μετά από ένα σοβαρό γεγονός.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ενός νέου «CEO» μιας εξαιρετικά πετυχημένης αμερικάνικης «Start Up», ο οποίος ζήτησε να εργάζεται σε μία καλύβα στη μέση της ζούγκλας με μοναδική πολυτέλεια το ρεύμα και το ασύρματο internet, διοικώντας από εκεί μια επιχείρηση πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων. Και δεν ήταν ο μόνος!

Πάνω από 50 start-uppers από όλο τον κόσμο πλήρωναν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να βρίσκονται εκεί. Όταν τον ρώτησε ο άνθρωπος που κανόνισε την διαμονή του εκεί, τι ακριβώς κάνει στη μέση της ζούγκλας και δεν βρίσκεται στα headquarters του στη Silicon Valley, αυτός του απάντησε πως: «βιώνει την εμπειρία και γίνεται καλύτερος άνθρωπος!»

Ο εν λόγω νεαρός, ήταν ένας «digital nomad» ή ψηφιακός νομάδας ελληνιστί, μία νέα τάση η οποία αναδύθηκε λόγω της πανδημίας. Πρόκειται για έναν όρο παλαιότερο που έκανε «ντεμπούτο» με τη γενιά των millennials, σε μια προσπάθεια να περιγραφούν οι νέοι που επέλεγαν να εργάζονται εξ αποστάσεως με τηλεργασία.

Οι πολυεθνικές και ειδικά οι τεχνολογικοί κολοσσοί αγκάλιασαν τους ψηφιακούς νομάδες που γρήγορα έγιναν mainstream. Πρόκειται για μία νέα τάξη «εργατικής αριστοκρατίας», που μπορεί να απολαμβάνει υψηλούς μισθούς, δουλεύοντας σε ηλιόλουστους ειδυλλιακούς προορισμούς, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα φορολογικά προνόμια και ελαφρύνσεις. Οι «digital nomadς», όμως αποτελούν μία μειοψηφία.

Γενικά η τάση  που υπάρχει δείχνει ότι θα εμφανιστούν διαμονές γήινες, πιο φιλικές προς το περιβάλλον, κατάλληλες να φιλοξενήσουν τους ταλαιπωρημένους κατοίκους των πόλεων που αναζητούν απλότητα, καθώς και καταλύματα που θα προσφέρουν καθοδήγηση στους επισκέπτες για το πώς να είναι πιο αυτάρκεις, π.χ. πώς να προμηθεύονται τα υλικά και πώς να προετοιμάζουν τα γεύματά τους κατά τη διάρκεια της διαμονής τους.

Είναι προφανής η ανάγκη των ταξιδιωτών να αφήσουν στην άκρη τη χαλάρωση, να και αναζητούν ολοένα και περισσότερο την αδρεναλίνη των θεματικών πάρκων (61%) και των αιθουσών απόδρασης ή των υπαίθριων περιπετειών όπως είναι το κυνήγι θησαυρού στις πόλεις. Στην Ελλάδα με την πλούσια μυθολογική, ιστορική και πολιτισμική ιστορία, θα πρέπει να αναπτυχθούν ιδιαίτερα τα θεματικά πάρκα με έμφαση στην μυθολογία και την ιστορία.

Το 2023, το 50% των παγκόσμιων ταξιδιωτών θέλουν να βιώσουν έναν πολύ διαφορετικό πολιτισμό από τους γνωστούς, είτε πρόκειται για ταξίδια με εντελώς διαφορετικές πολιτιστικές εμπειρίες και γλώσσες (51%) είτε για εξερεύνηση λιγότερο γνωστών πόλεων με κρυμμένα μυστικά (30%).

Κατά συνέπεια, οι ταξιδιώτες ξεχνούν τα συνηθισμένα, αγαπημένα μέρη, καθώς το προσεχές έτος αλλά και στο μέλλον θα αναζητήσουν μοναδικές διακοπές που σοκάρουν, εκπλήσσουν και εμπεριέχουν ιδιαίτερες απολαύσεις.

Με σχεδόν τα 3/4 (73%) να ανυπομονούν να βιώσουν ταξίδια που θα τους ωθήσουν στα όρια, φαίνεται ότι θα υπάρξει μια εισροή εξειδικευμένων εμπειριών οι οποίες θα ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να φτάσουν στα ταξιδιωτικά άκρα.

Στις νεότερες γενιές, υπάρχει μια έντονη επιθυμία ρομαντισμού της μη-ψηφιακής εποχής, ακόμη και για τους millennials και τους Gen-Z που δεν την έζησαν ποτέ, με σχεδόν το 1/4 (23%) των ταξιδιωτών να κυνηγούν εμπειρίες που προκαλούν ψευδείς συγκινητικές μνήμες περασμένων εποχών, όπως π.χ. να επισκέπτονται ορόσημα ή αξιοθέατα που εμφανίζονται σε εμβληματικές ρετρό ταινίες ή να επιλέγουν το λεωφορείο ως κύριο μέσο μεταφοράς, για να ζήσουν το ομαδικό πνεύμα των σχολικών εκδρομών.

Όπως φαίνεται θα κληθούμε σύντομα τόσο σε προσωπικό, συλλογικό  όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο να αποβάλουμε τις παλιές ιδέες, που δεν εξυπηρετούν πλέον τις σύγχρονες τάσεις και ανάγκες, οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη το οικολογικό αποτύπωμα στο ταξίδι της ζωής μας,  τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης μας με την φύση, και την ανάγκη του ανθρώπου για αυτοβελτίωση και αποτοξίνωση από το τοξικό περιβάλλον της πόλης και των μέσων μαζικής αποχαύνωσης.

Ως επίλογο καταθέτω ένα απόφθεγμα του συγγραφέα Γιώργου Στάμκου:

«Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που μπορούν να το σχεδιάζουν, να το ανακαλύπτουν και ακόμη περισσότερο σε αυτούς που μπορούν να το ονειρεύονται. Οι ονειροπόλοι αποτελούσαν ανέκαθεν τους εξελικτικούς επιταχυντές του ανθρώπινου πολιτισμού.»