Θα θελα Δάσκαλε, να μάθω τα μυστικά της ζωής και του σύμπαντος.. ! (Β)

Η γνώση δεν μεταδίδεται, όπως συμβαίνει με τις πληροφορίες. Η γνώση δεν αποκτιέται  διαβάζοντας βιβλία, αυτή είναι «δανεική γνώση»,  γεμίζουμε στιγμιαίες πληροφορίες που υιοθετούμε. Ίσως να νομίζουμε πως αποκτάμε γνώση ακολουθώντας πρακτικές μεθόδους, ενώ απλά εισχωρούμε όλο και περισσότερο στην άγνοια μας. 

Η γνώση απαιτεί βίωμα. Αυτή η γνώση δεν μεταδίδεται. Κερδίζεται, αποκαλύπτεται σταδιακά με  ταπεινότητα, πειθαρχεία και πάθος.

Για να βρεις την αλήθεια, θα πρέπει η αναζήτηση σου να γίνει  δικό σου βίωμα, και όχι σύμφωνα με τα «βιώματα» και τα πιστεύω άλλων. Αν αυτό επιτευχθεί τότε θα πρέπει να συντελεστεί εντός σου μία αλλαγή, μία συνειδησιακή  «αλλαγή» η οποία θα σε αλλάξει εντελώς. Η παλαιά σου κατάσταση θα πρέπει να «πεθάνει», ώστε να γίνει χώρος για το νέο, το καινούργιο.  

Αυτό εννοούσε  Πλάτωνας  όταν έλεγε πως  «Αυτοί που φιλοσοφούν ορθά είναι αυτοί  που μελετούν αποκλειστικά πώς  θα πεθάνουν». Εννοούσε φυσικά τον θάνατο της κατώτερη φύσης, η οποία  να «πεθάνει», ώστε  να αφήσει τη θέση στο πνεύμα, σ΄ αυτή τη θεϊκή αρχή που βρίσκει τότε τη δυνατότητα να ελευθερωθεί για να δράσει και να αλλάξει τα πάντα.. 

Την  ίδια προτροπή συναντούμε και στην  αγιορείτικη σοφία, η οποία επίσης διδάσκει πως: «Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις»..

Το καινούργιο υπάρχει μέσα σου όπως ο σπόρος στο έδαφος, και περιμένει να αφυπνιστεί, να καλλιεργηθεί, αρκεί να αναζητηθεί ή να υποδειχθεί από κάποιον άλλο, που το έχει ήδη ανακαλύψει. Αν το ανακαλύψεις,  τότε ο σπόρος που ήταν εν υπνώσει μέσα σου, θα αναγεννηθεί, και τότε μπορείς να τον καλλιεργήσεις να τον αναπτύξεις σύμφωνα με τις δικές σου δυνάμεις . 

Τότε ο  δικός σου σπόρος θα αναπτυχθεί,  θα ανθίσει, και στην συνέχεια θα πρέπει να ταξιδέψει , ώστε να εκπληρώσει τον προορισμό του, που δεν είναι άλλος την εύρεση ενός πρόσφορου εδάφους για την ανάπτυξη της δύναμης που φέρνει εντός του από έναν άλλο αναζητητή….

Συνδεσμος στο πρώτο μέρος