«Ο κόσμος είναι ιερό σώμα· η φωτιά, μοίρα της ψυχής.»
📌Πρόκλος, Εις τον Τίμαιον Πλάτωνος, 1.142.22–144.1.
Πρωτότυπος σύγχρονο δοκίμιο με την μορφή διαλόγου.
Πρόλογος
Η σπηλιά κάτω από το ιερό των Καβείρων στη Λήμνο, σμιλεμένη από άνεμο και χρόνο, δεν είναι μόνο τόπος ανάμνησης του Φιλοκτήτη. Είναι και το μυστικό προστώο της Μύησης. Εκεί όπου η ψυχή καλείται να περάσει από τη φωτιά, για να γεννηθεί εκ νέου.Στην ησυχία των υπόγειων στοών, ο εξομολογητής των Καβείρων — που φέρει τον ιερό τίτλο Κόης — αναμένει. Το όνομά του είναι Θέογνις. Απόψε, δίπλα στην Ιερή Πυρά, ετοιμάζεται να δεχτεί τον Διαγόρα, υποψήφιο μύστη, στην προπαρασκευαστική κατήχηση που προηγείται της εισόδου στα Μυστήρια.
Διάλογος μεταξύ Θέογνι (Κόη) και Διαγόρα (υποψήφιου μύστη):
📌 Θέογνις (καθισμένος μπροστά στην άσβεστη πυρά):
Η φλόγα αυτή δεν είναι ούτε για θέρμανση ούτε για φως. Είναι καθρέπτης. Κι όποιος κοιτάξει μέσα της δίχως να ’χει γδυθεί τα προσωπεία, θα τρομάξει από τη μορφή του. Πες μου, Διαγόρα, τι φέρνεις ενώπιον της φλόγας;
📌 Διαγόρας:
Δεν φέρνω κατορθώματα. Μόνο το βάρος των ερωτήσεων μου. Πεινώ για νόημα, διψώ για αλήθεια. Αν αξιωθώ να δω, δεν θα δω ως αυτός που ήμουν, αλλά αυτός που θα αναγεννηθεί.
📌 Θέογνις:
Ο Κόης δεν είναι μόνο εξομολογητής, είναι και διδάσκαλος. Είναι λιμένας. Εγώ ακούω — κι αν η σιγή σου είναι αληθινή, σε περνώ στο επόμενο κύμα. Είσαι έτοιμος να θρονιστείς;
📌 Διαγόρας :
Αν η σιωπή είναι το κλειδί, είμαι ήδη μπροστά στην πόρτα.
🎥 Ο Θέογνις κάνει νόημα προς την Ιερή Πυρά. Πέτρινοι θρόνοι, σε ημικύκλιο γύρω της, υποδέχονται τον κατήχηση.
📌 Θέογνις:
Κάθισε εκεί όπου το βλέμμα της φλόγας σε βρίσκει. Είναι η ώρα του θρονισμού. Δεν θα σε αγγίξει κανείς. Μονάχα η εστία, που γνωρίζει τι καίει και τι εξαγνίζει. Αν ο θρόνος σου γίνει τάφος, έφυγες άκαιρα. Αν γίνει μήτρα, τότε ετοιμάσου να αναδυθείς.
📌 Διαγόρας:
Πού οδηγεί η πυρά;
📌 Θέογνις:
Στον Ήφαιστο. Στον Θεό που σμιλεύει την ασχήμια και τη μεταμορφώνει. Εκείνον που έπεσε, μα μέσα από την πτώση έγινε πύλη. Μην τον δεις σαν κουτσό θεό. Δες τον ως εκείνον που δέχθηκε το στίγμα, για να φωτίσει τους στιγματισμένους.
🎥 Η φλόγα παίρνει βαθυκόκκινο τόνο. Η σκιά του Θέογνι μακραίνει πίσω του, όπως κι η σκιά του Διαγόρα.
📌 Θέογνις:
Πριν περάσεις, θα λάβεις αυτό:
🎥 Τραβά από δίπλα μια πορφυρή ζώνη και την κρατά στα χέρια με σεβασμό.
📌 Θέογνις:
Η πορφυρή ζώνη είναι η σφραγίδα του Μύστη. Δεν είναι κόσμημα, είναι φλόγα δεμένη γύρω από τη μέση. Την αποκτά μόνο όποιος κάηκε, μα δεν έγινε στάχτη. Μόνο όποιος άντεξε τη Θέα της Εστίας.
📌 Διαγόρας:
Θα τη φορώ, όχι ως τιμή, αλλά ως υπενθύμιση πως πέρασα και δεν έμεινα ο ίδιος.
📌 Θέογνις:
Τότε, ας σε γνωρίσουν οι Άρρητοι μεγάλοι Θεοί Κάβειροι Θεοί. Όχι όπως ήσουν, αλλά όπως έγινες.
Επίλογος
Η σπηλιά σωπαίνει. Η Ιερή Πυρά συνεχίζει να καίει.Κι ο Διαγόρας, με την πορφυρή ζώνη πλεγμένη γύρω από τη μέση του, δεν είναι πια υποψήφιος. Είναι μέτοχος του άρρητου.
Η φωτιά τον αναγνώρισε. Και στο βάθος, ο Ήφαιστος, αθέατος, χαμογέλασε μέσα από το σφυρί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου