Σας παραθέτω
μία μικρή συρραφή από διδασκαλίες κειμένων που είναι γνωστά, ως κείμενα
του" Ερμή του Τρισμέγιστου". Η συρραφή σε
μορφή διαλόγου, είναι δικής μου σύνθεσης,
και συνιστάται στον αναγνώστη να
μελετήσει τα κείμενα στο σύνολο τους, ώστε να γνωρίσει τις φιλοσοφικές και
μυσταγωγικές αλήθειες που αυτά εμπεριέχουν...
- -
Ο άνθρωπος παιδί μου, είναι
επίγειος Θεός, ενώ ο ουράνιος Θεός, αθάνατος
άνθρωπος. (Λόγος, Ι )…..Είθε να
αποκτήσεις φτερά σαν του πουλιού και να ανυψωθείς στον αέρα και ανάμεσα γης και ουρανού να σταθείς
και να αντικρίσεις την στεριά της γης, το ρευστό της θάλασσας, των ποταμών τα
ρεύματα, την ελεύθερη κίνηση του αέρα, την οξύτητα της φωτιάς, την αστείρευτη
κίνηση, την ταχύτητα του ουρανού και την περιστροφή περί τον εαυτό τους. (Λόγο,ς Ε)
- -
Επειδή πατέρα μου έγινα από τον θεό ατάραχος, βλέπω τα
πράγματα όχι με την όραση των ματιών μου, αλλά με τις δυνάμεις της νοητικής
ενέργειας. Βρίσκομαι στον Ουρανό, στην γη, στο νερό, στον αέρα, μέσα στα ζώα είμαι
και τα φυτά. Είμαι στην κοιλιά, μπροστά από την κοιλιά, μετά την κοιλιά, παντού (Λόγος, ΙΓ)…Πατέρα βλέπω τα πάντα και τον εαυτό μου μέσα στο νου.!
- -
Αυτή είναι
η αναγέννηση παιδί μου, το να μην φαίνεται η τριπλή διάσταση στο σώμα… Για τον λόγο αυτό σχετικά με την αναγέννηση να μην γίνουν γνωστά στους πολλούς
αλλά σε εκείνους που θέλει ο Θεός ο ίδιος…… Γι’ αυτό οι κατέχοντες την γνώση δεν αρέσκονται στους πολλούς, ούτε οι
πολλοί τους θέλουν. Τους θεωρούν μανιακούς και τους περιγελούν, και τους μισούν
και τους καταφρονούν και σε ορισμένες περιπτώσεις τους φονεύουν....Τις
συζητήσεις με τους πολλούς να τις αποφεύγεις. Δεν θέλω να τους αποφεύγεις από
φθόνο, αλλά διότι από τους πολλούς θα θεωρηθείς γελοίος. Και αυτά τα λόγια
έχουν ελάχιστους ακροατές και σύντομα ούτε λίγους θα έχουν. Έχουν κάτι
ιδιαίτερο μέσα τους αυτά τα λόγια, τους κακούς τους παρορμούν μάλλον προς την
κακία, γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγει κανείς τους πολλούς, επειδή αυτοί δεν
αντιλαμβάνονται την αρετή των λόγων αυτών... (Λόγος, ΙΧ).
- -
...Ησύχασε
παιδί μου, και άκουγε τώρα, την ευλογία που αρμόζει τον ύμνο της αναγέννησης,
τα οποία δεν θεώρησα τόσο εύκολο να φανερώσω, παρά μόνο σε εσένα ως συμπλήρωμα
του παντός. Για αυτό τούτο δεν διδάσκεται, αλλά μένει κρυφό στην σιωπή. Έτσι
παιδί μου αφού σταθείς σε υπαίθριο τόπο, στραμμένος προς τον νότιο άνεμο και προς
την κατεύθυνση του ήλιου που δύει, προσκύνησε. Το ίδιο να κάνεις και προς την κατεύθυνση
που ανατέλλει ο ήλιος, προς τον ανατολικό άνεμο…. (Λόγος, ΙΓ)…
- - ...Τα
πάντα είναι ΈΝ(Α), και το ΈΝΑ, είναι τα πάντα..Γιατί των πάντων η πληρότητα είναι
το ΈΝΑ, και μέσα στο ΈΝΑ, δεν είναι δεύτερο το ΈΝΑ, αλλά τα δύο είναι ΈΝΑ...Εάν
κάποιος προσπαθήσει να χωρίσει από το ΈΝΑ τα πάντα, που θεωρούνται ΈΝΑ, - και
είναι το ίδιο- , αποδεχούμενος την ονομασία των πάντων, το πλήθος τους και όχι
την πληρότητα, - πράγμα αδύνατο - , ελευθερώνοντας έτσι το ΠΑΝ από το ΈΝΑ, θα Χάσει
το ΠΑΝ. Γιατί τα πάντα πρέπει, αν είναι ΈΝΑ, - και είναι- , και ποτέ δεν παύει να
είναι ΈΝΑ, για να μην διαλυθεί η πληρότητα…!! (Λόγος, ΙΣΤ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου