«Άνθρωπος και Γαία». Υπότιτλος: Η αρχαιοελληνική οικολογική φιλοσοφία στο σύγχρονο σταυροδρόμι της πλανητικής και ανθρώπινης ιστορίας.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
• ΠΡΟΛΟΓΟΣ
• ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ
I. Μακρόκοσμος και μικρόκοσμος.
II. Η μεγάλη μητέρα.
III. Μύθος και Λόγος.
IV. Πραγματικός και «φαινομενικός κόσμος».
V. Τα πάντα ρεί.
VI. Ο κόσμος των ιδεών.
VII. Στωικοί
VIII. Οι δρόμοι της γνώσης.
IX. H επιστημονική σκέψη.
X. Το όλον.
XI. Συστημική θεώρηση.
XII. Σύγχρονη Φυσική & σωματίδια.
XIII. Μυστική Δοξασία, οι τρεις θεμελιώδεις Νόμοι της δημιουργίας.
XIV. Οι τρεις φάσεις της σύγχρονης επιστημονικής επανάστασης.
XV. Τομέας μηδενικού σημείου.
XVI. Τα φαινόμενα του κβαντικού κόσμου .
XVII. Τεχνολογία και οι κίνδυνοι του μέλλοντος.
• ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ, ΚΟΣΜΟΣ
I. Μυθολογία.
II. Αρχαία Ελλάδα.
Α)Ορφικοί
Β.) Ησίοδος
Γ)Αλκμάνας
III. Αιγυπτιακή κοσμογονία.
IV. Ινδική κοσμογονία.
V. Κινέζικη κοσμογονία.
VI. Ιαπωνική κοσμογονία.
VII. «Big Bang», Η θεωρία της μεγάλης έκρηξης.
VIII. Κυκλικό σύμπαν.
IX. Αιθέρας.
X. κοσμική ύλη.
• ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ, ΓΑΙΑ
I. Η γεωλογική ιστορία του πλανήτη.
II. Οι Γεωλογικοί αιώνες.
III. Η σταδιακή διαμόρφωσης της επιφάνειας της Γης.
IV. Η θεωρία της Γαίας.
V. Ο πρώτος μεγάλος σταθμός στην εξέλιξη της ζωής.
VI. Οι σημαντικότεροι σταθμοί της εξέλιξης των ζωντανών οργανισμών.
VII. Κατακλυσμικοί μύθοι.
• ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ
I. Μυθολογικές αναφορές.
II. Οι πρώτες επιστημονικές Ανθρωπολογικές μελέτες.
III. Το γένος Homo.
• ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
I. Άνθρωπος και ψυχή.
II. Η αθανασίας της ψυχής.
III. Ορφικές πινακίδες.
IV. H ενότητα της ζωής.
V. Άνθρωπος και μηχανές.
VI. Οι τρεις μείζονες επαναστάσεις στην ανθρώπινη ιστορία.
VII. Τεχνολογικοί τρόποι χειραγώγησης.
VIII. Έλεγχος καιρικών συνθηκών.
IX. Χημικές ουρές, Chemtrails
X. HAARP.
XI. Μόλυνση του περιβάλλοντος.
XII. «Ανθρωπόκαινος».
XIII. Το φαινομένου του θερμοκηπίου.
• ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ, ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ
I. Το υφιστάμενο πολιτισμικό μοντέλο.
II. Βιώσιμη ανάπτυξη.
III. Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
IV. Πυρηνική ενέργεια.
V. Οικολογική ηθική.
VI. Βαθιά Οικολογία.
VII. Κοινωνική οικολογία .
• ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ, ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΩΣ «ΟΛΟΝ».
• ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ, ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ, Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ SEATTLE
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η ανθρώπινη ιστορία εκτείνεται σε μερικές χιλιάδες χρόνια μόνο, κατά την διάρκεια των οποίων, πολλοί πολιτισμοί άκμασαν και παρήκμασαν, κληροδοτώντας στις επόμενες γενεές τόσο τις γνώσεις τους, όσο και διαφορετικά πολιτισμικά πρότυπα.
Σήμερα ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, βιώνοντας καθημερινά τους ταχύτατους ρυθμούς των τεχνολογικών, οικονομικών, κοινωνικών και περιβαντολογικών μεταβολών. Η τεχνολογία που αναπτύχθηκε τους τελευταίους αιώνες υπήρξε καταλυτική για τον ανθρώπινο πολιτισμό αλλά για τα βιοσυστήματα του πλανήτη. Η τεχνολογική επανάσταση που πραγματοποιείται στις ημέρες μας τόσο μέσω της πληροφορικής, της αυτοματοποίησης και των μικροϋπολογιστών, όσο και της άμεσης διάδοσης της πληροφορίας, έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές στις ανεπτυγμένες κοινωνίες, φαίνεται όμως πως η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας δεν διασφαλίζει και ένα καλύτερο επίπεδο ζωής για τον άνθρωπο. Και αυτό διότι αφενός η τεχνολογική πρόοδος ενέχει τον κίνδυνο της καταστροφικής της χρήσης, και αφετέρου διότι, οι γρήγοροι ρυθμοί της ζωής, αναιρούν την ίδια την έννοια της ιστορίας, όπως την γνωρίζαμε έως τώρα, καθώς έχουμε εισέλθει σε μια εντελώς νέα οριζόντια ιστορική διάσταση, όπου η ταυτόχρονη μετάδοση των γεγονότων, αποδιαρθρώνει κάθε τάξη διαδοχής ανάμεσα στο πριν και το μετά, ενώ ο καταιγισμός των πληροφοριών προκαλεί σύγχυση και αποπροσανατολισμό στην σκέψη.
Παρόλο τις τεράστιες δυνατότητες που έχει αποκτήσει η ανθρωπότητα, πρωτοφανείς κρίσεις προκύπτουν σε πολλά πεδία, καθώς η συγκέντρωση της οικονομικής και πολιτικής ισχύος σε ολοένα και λιγότερα πρόσωπα, οι απειλές της σύνθλιψης της προσωπικότητας, και η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, προκαλούν σε παγκόσμιο επίπεδο βαθιές ανησυχίες για το μέλλον του πλανήτη μας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, στο κατώφλι της 3ης χιλιετίας, βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας του ανθρώπου, και το ερώτημα που ευλόγως προκύπτει για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, είναι εάν έχουμε ανοίξει εκ νέου το κουτί της Πανδώρας;
Η ανεξέλεγκτη και υπεροπτική δραστηριότητα του ανθρώπου έναντι της φύσης τον τελευταία αιώνα, άλλαξε ριζικά τη φυσιολογική πορεία των φυσικών μηχανισμών, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε από την οικολογική «νέμεση», λόγω της ύβρης που διαπράττουμε καθημερινά απέναντι στην Γαίας. Ποτέ πριν ο άνθρωπος δεν κατείχε τόση πολλή γνώση, και τόσο πολλή δύναμη, ικανή να αλλάξει το περιβάλλον του, συνεπώς από την δράση του ανθρώπου, και από την έκβαση του αγώνα του ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή που ο ίδιος προκαλεί, θα εξαρτηθεί το μέλλον της ανθρωπότητας και η εξέλιξη του πολιτισμού.
Σκοπός του παρόντος πονήματος είναι η έρευνα της σχέσης ανθρώπου και φύσης, σε μία χρονική στιγμή που η πλανητική ισορροπία εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Για να αναδειχθεί η σχέση ανθρώπου και φύσης, εξετάζονται ερωτήματα που απασχολούσαν τον άνθρωπο από την αρχαιότητα, όπως η κοσμογέννεση, και η καταγωγή ανθρώπου, καταγράφοντας τις απόψεις που δόθηκαν αρχίζοντας από την αρχαία μυθιστορία, την αρχαία Ελληνική φιλοσοφία, έως τις απόψεις της σύγχρονης επιστήμης.
Τέλος παρατίθονται οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από την οικολογική καταστροφή του περιβάλλοντος, λόγω της αλόγιστης ανθρώπινης δραστηριότητας, και υποστηρίζεται πως το νέο σημείο εκκίνησης για το μέλλον της ανθρωπότητας, ίσως θα πρέπει να είναι η εξέλιξη μίας οικολογικής συνειδητότητας του ανθρώπου, η συνειδητοποίηση πως αποτελούμε τμήματα του «όλου», όντας ουσιαστικά ένα απειροελάχιστο κομμάτι στον αέναο κύκλο του κοσμικού γίγνεσθαι.
