Την χρονική στιγμή που οι κλιματικές αλλαγές λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου απασχολούν επιτέλους το σύνολο της παγκόσμιας κοινότητας, καθώς όπως αποδεικνύεται ο ρυθμός επιτάχυνσης της αλλαγής θερμοκρασίας με ότι αυτό συνεπάγεται επιταχύνεται, στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Αθήνα αν και αντιστοιχούν μόλις 2,55 τετραγωνικά πρασίνου ανά κάτοικο, με αποτέλεσμα η Αθήνα να βρίσκεται στην τελευταία θέση ανάμεσα στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ( το πράσινο καταλαμβάνει μόλις το 2,9% της συνολικής επιφάνειας της πόλης των Αθηνών), ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου στην Αττική, η Πάρνηθα, είχε την ίδια μοίρα με τα υπόλοιπα δάση της χώρας, θα αποτελέσει δηλαδή μνημείο της ανεπάρκειας και της ανευθυνότητας του Ελληνικού κράτους και των πολιτών του.
Και βέβαια όταν αναφέρουμε Ελληνικό κράτος, εννοούμε απλώς το όργανο των πολιτών, στο οποίο αναθέτουμε την διαχείριση της πατρίδας μας. (Και βέβαια όπως είναι επίσης γνωστό, το κάθε έθνος έχει την εξουσία που του αξίζει).
Συνεπώς Εμείς οι ίδιοι, βάση της νοοτροπίας του νέο Έλληνα όπως αυτή έχει σφυρηλατηθεί τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια, και που χαρακτηρίζεται από τον νεοπλουτισμό, την καταναλωτική φρενίτιδα, την έλλειψη ιδανικών, την ελλιπή παιδεία και εκπαίδευση, της απαξίωσης του κάλους και της σκέψης, στουθοκαμιλίζουμε αποδεικνύοντας πως; η φράση: «ωχ αδελφέ, ότι φάμε ότι πιούμε, χαρακτηρίζει απόλυτα τον νέο Έλληνα».
Ομφαλοσκοπώντας θεωρούμε την Ελλάδα το κέντρο του κόσμου, αρκούμενοι σε ότι η φύση ανέξοδα μας προσφέρει, κομπάζοντας πως έχουμε την ομορφότερη χώρα του κόσμου, το καλύτερο κλίμα, και την σπουδαιότερη πολιτιστική κληρονομιά. Ε λοιπόν, αυτή η αντίληψη είναι προφανές πως οδηγεί σε αδιέξοδο.
Αρχίζοντας από το τελευταίο, την πολιτιστική κληρονομιά των αρχαίων Ελλήνων δηλαδή για την οποία κομπάζουμε, ο Περικλής στον επιτάφιο υποδεικνύει τι έκαναν εκείνοι, για να επιτύχουν όσα κατόρθωσαν :
…»ακόμη περισσότερο οι πατέρες μας είναι άξιοι , γιατί επί πλέον εκείνων, τα οποία κληρονόμησαν, τα απέκτησαν με πολλούς κόπους και κληροδότησαν σε μας τους σημερινούς όλη αυτή την επικράτεια που κατέχουμε σήμερα. Το δε έργο της περαιτέρω βελτίωσης, το επιτελέσαμε εμείς οι ίδιοι που είμαστε συγκεντρωμένοι εδώ, οι οποίοι βρισκόμαστε ακόμη σε αυτήν ακριβώς την ηλικία μας, και εμείς εφοδιάσαμε την πόλη μας με όλα τα πράγματα, ώστε να είναι αυταρκέστατη και για πόλεμο και για ειρήνη».
Για τον Περικλή και την ιστορική μνήμη, βέβαια ανατρέξτε στα νέα συνοπτικά βιβλία της νέο ιστορίας…
Όσον αναφορά στην καταστροφή της φύσης, είναι προφανής όπως έχω αποδείξει σε πρόσφατη μελέτη μου, (Άνθρωπος και Γαία :
http://xletsos-basilhs.blogspot.com/2007_04_01_archive.html
Για τις επιπτώσεις στον πλανήτη και την ανθρωπότητα λόγω της υπερθέρμανση του πλανήτη, συνοπτικά ανοίξτε τους συνδέσμους: http://www.physics4u.gr/news/2007/scnews2813.html
http://www.physics4u.gr/news/2007/scnews2816.html ) πως ήδη εισπράττουμε το τίμημα της υπεροπτικής μας και καταχρηστικής μας συμπεριφοράς μας απέναντι στην Γαία. Το περιβάλλον δεν ανήκει σε εμάς, το έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας.
Στην ύστατη στιγμή βέβαια που αφορά το τώρα , καθώς το μέλλον είναι ήδη εδώ και απειλεί όχι πλέον τις επόμενες γενεές αλλά την δική μας, οφείλουμε να δράσουμε άμεσα, καθώς οι επιστήμονες επισημαίνουν πως εάν δεν υπάρξει άμεση κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας με στόχο τη δραστική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από 60% - 80% μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, τότε τα σενάρια θα είναι εφιαλτικά για το μέλλον της ανθρωπότητας στο σύνολο της .
Αυτά όμως αφορούν τον Πλανήτη στο σύνολο του. Στην Ελλάδα πέρα βρέχει ή μάλλον δεν βρέχει... Αντί να συμμορφωθούμε με τις επιταγές της συνθήκης του Κιότο και να μειώνουμε τις εκπομπές του διοξειδίου άνθρακα, τις αυξάνουμε, και την ίδια στιγμή καίμε τα δάση, τα οποία συμβάλουν στην απορρόφηση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακος.
Οι δασικές πυρκαγιές από το 1973 και μετά, αυξήθηκαν αποδεικνύοντας την παντελή έλλειψη σχεδίου, και την υποταγή στα σκοτεινά οικονομικά συμφέροντα, που μαίνονται τις δασικές εκτάσεις προκαλώντας εγκληματικούς εμπρησμούς, προκειμένου να χτιστούν στα αποκαΐδια οι βίλες των νεόπλουτων.
Και ενώ οι αντιπρόσωποι της κληρονομικής δημοκρατίας μας , κάνουν λόγο για αναδασώσεις και σχέδια επί χάρτου, στην πράξη ολιγωρίες και παραλήψεις, αλλά και εμπαιγμοί, όπως η αναθεώρηση του άρθρου 24 για τα δάση, που αναστέλλει τις κατεδαφίσεις των αυθαιρέτων, αποδεικνύει τα αντίθετα....
Κατά την περίοδο της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, υπολογίζεται ότι τα ελληνικά δάση κάλυπταν το 50% περίπου του ελληνικού εδάφους., ενώ σήμερα περίπου καλύπτουν περίπου το 20%, έχουμε ακόμη αρκετά να κάψουμε....
Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας διαμόρφωσε στο πέρασμα του χρόνου τις κατάλληλες εκείνες συνθήκες για μια βλάστηση, που εκτός της Ιβηρικής χερσονήσου, διατηρεί την μεγαλύτερη ποικιλία ειδών χλωρίδας στην Ευρώπη. Από τα είδη της ελληνικής χλωρίδας, το 13% περίπου συναντάται μόνο στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα έχουμε, δέκα «Εθνικούς Δρυμούς» συνολικής έκτασης περίπου 68.000 εκταρίων, από τα οποία 34.000 εκτάρια είναι οι πυρήνες τους.
Η Πάρνηθα ήταν ένας από τους 10 εθνικούς δρυμούς, και είχε ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 , διότι αποτελούσε σημαντική περιοχή για την χλωρίδα και την πανίδα της χώρας και όχι μόνο, και ταυτόχρονα είχε ανακηρυχθεί ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
Η χλωρίδα της Πάρνηθας είναι/ήταν από τις πλουσιότερες στην Ελλάδα, καθώς έχουν καταγραφεί 818 είδη φυτών, ορισμένα από τα οποία αρκετά συναντώνται μόνο στην Πάρνηθα, όπως και το ελάφι Cervus elaphus.
Και βέβαια όταν αναφέρουμε Ελληνικό κράτος, εννοούμε απλώς το όργανο των πολιτών, στο οποίο αναθέτουμε την διαχείριση της πατρίδας μας. (Και βέβαια όπως είναι επίσης γνωστό, το κάθε έθνος έχει την εξουσία που του αξίζει).
Συνεπώς Εμείς οι ίδιοι, βάση της νοοτροπίας του νέο Έλληνα όπως αυτή έχει σφυρηλατηθεί τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια, και που χαρακτηρίζεται από τον νεοπλουτισμό, την καταναλωτική φρενίτιδα, την έλλειψη ιδανικών, την ελλιπή παιδεία και εκπαίδευση, της απαξίωσης του κάλους και της σκέψης, στουθοκαμιλίζουμε αποδεικνύοντας πως; η φράση: «ωχ αδελφέ, ότι φάμε ότι πιούμε, χαρακτηρίζει απόλυτα τον νέο Έλληνα».
Ομφαλοσκοπώντας θεωρούμε την Ελλάδα το κέντρο του κόσμου, αρκούμενοι σε ότι η φύση ανέξοδα μας προσφέρει, κομπάζοντας πως έχουμε την ομορφότερη χώρα του κόσμου, το καλύτερο κλίμα, και την σπουδαιότερη πολιτιστική κληρονομιά. Ε λοιπόν, αυτή η αντίληψη είναι προφανές πως οδηγεί σε αδιέξοδο.
Αρχίζοντας από το τελευταίο, την πολιτιστική κληρονομιά των αρχαίων Ελλήνων δηλαδή για την οποία κομπάζουμε, ο Περικλής στον επιτάφιο υποδεικνύει τι έκαναν εκείνοι, για να επιτύχουν όσα κατόρθωσαν :
…»ακόμη περισσότερο οι πατέρες μας είναι άξιοι , γιατί επί πλέον εκείνων, τα οποία κληρονόμησαν, τα απέκτησαν με πολλούς κόπους και κληροδότησαν σε μας τους σημερινούς όλη αυτή την επικράτεια που κατέχουμε σήμερα. Το δε έργο της περαιτέρω βελτίωσης, το επιτελέσαμε εμείς οι ίδιοι που είμαστε συγκεντρωμένοι εδώ, οι οποίοι βρισκόμαστε ακόμη σε αυτήν ακριβώς την ηλικία μας, και εμείς εφοδιάσαμε την πόλη μας με όλα τα πράγματα, ώστε να είναι αυταρκέστατη και για πόλεμο και για ειρήνη».
Για τον Περικλή και την ιστορική μνήμη, βέβαια ανατρέξτε στα νέα συνοπτικά βιβλία της νέο ιστορίας…
Όσον αναφορά στην καταστροφή της φύσης, είναι προφανής όπως έχω αποδείξει σε πρόσφατη μελέτη μου, (Άνθρωπος και Γαία :
http://xletsos-basilhs.blogspot.com/2007_04_01_archive.html
Για τις επιπτώσεις στον πλανήτη και την ανθρωπότητα λόγω της υπερθέρμανση του πλανήτη, συνοπτικά ανοίξτε τους συνδέσμους: http://www.physics4u.gr/news/2007/scnews2813.html
http://www.physics4u.gr/news/2007/scnews2816.html ) πως ήδη εισπράττουμε το τίμημα της υπεροπτικής μας και καταχρηστικής μας συμπεριφοράς μας απέναντι στην Γαία. Το περιβάλλον δεν ανήκει σε εμάς, το έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας.
Στην ύστατη στιγμή βέβαια που αφορά το τώρα , καθώς το μέλλον είναι ήδη εδώ και απειλεί όχι πλέον τις επόμενες γενεές αλλά την δική μας, οφείλουμε να δράσουμε άμεσα, καθώς οι επιστήμονες επισημαίνουν πως εάν δεν υπάρξει άμεση κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας με στόχο τη δραστική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από 60% - 80% μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, τότε τα σενάρια θα είναι εφιαλτικά για το μέλλον της ανθρωπότητας στο σύνολο της .
Αυτά όμως αφορούν τον Πλανήτη στο σύνολο του. Στην Ελλάδα πέρα βρέχει ή μάλλον δεν βρέχει... Αντί να συμμορφωθούμε με τις επιταγές της συνθήκης του Κιότο και να μειώνουμε τις εκπομπές του διοξειδίου άνθρακα, τις αυξάνουμε, και την ίδια στιγμή καίμε τα δάση, τα οποία συμβάλουν στην απορρόφηση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακος.
Οι δασικές πυρκαγιές από το 1973 και μετά, αυξήθηκαν αποδεικνύοντας την παντελή έλλειψη σχεδίου, και την υποταγή στα σκοτεινά οικονομικά συμφέροντα, που μαίνονται τις δασικές εκτάσεις προκαλώντας εγκληματικούς εμπρησμούς, προκειμένου να χτιστούν στα αποκαΐδια οι βίλες των νεόπλουτων.
Και ενώ οι αντιπρόσωποι της κληρονομικής δημοκρατίας μας , κάνουν λόγο για αναδασώσεις και σχέδια επί χάρτου, στην πράξη ολιγωρίες και παραλήψεις, αλλά και εμπαιγμοί, όπως η αναθεώρηση του άρθρου 24 για τα δάση, που αναστέλλει τις κατεδαφίσεις των αυθαιρέτων, αποδεικνύει τα αντίθετα....
Κατά την περίοδο της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, υπολογίζεται ότι τα ελληνικά δάση κάλυπταν το 50% περίπου του ελληνικού εδάφους., ενώ σήμερα περίπου καλύπτουν περίπου το 20%, έχουμε ακόμη αρκετά να κάψουμε....
Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας διαμόρφωσε στο πέρασμα του χρόνου τις κατάλληλες εκείνες συνθήκες για μια βλάστηση, που εκτός της Ιβηρικής χερσονήσου, διατηρεί την μεγαλύτερη ποικιλία ειδών χλωρίδας στην Ευρώπη. Από τα είδη της ελληνικής χλωρίδας, το 13% περίπου συναντάται μόνο στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα έχουμε, δέκα «Εθνικούς Δρυμούς» συνολικής έκτασης περίπου 68.000 εκταρίων, από τα οποία 34.000 εκτάρια είναι οι πυρήνες τους.
Η Πάρνηθα ήταν ένας από τους 10 εθνικούς δρυμούς, και είχε ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 , διότι αποτελούσε σημαντική περιοχή για την χλωρίδα και την πανίδα της χώρας και όχι μόνο, και ταυτόχρονα είχε ανακηρυχθεί ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
Η χλωρίδα της Πάρνηθας είναι/ήταν από τις πλουσιότερες στην Ελλάδα, καθώς έχουν καταγραφεί 818 είδη φυτών, ορισμένα από τα οποία αρκετά συναντώνται μόνο στην Πάρνηθα, όπως και το ελάφι Cervus elaphus.
Η οικολογική καταστροφή που προκλήθηκε στην Πάρνηθα αναμένεται να προκαλέσει αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, των ρύπων, των αιωρούμενων σωματιδίων, αλλά και πλημμύρων στην Αττική. Δυστυχώς τα περί αναδάσωσης δεν ισχύουν, καθώς πέρα από το χρονικό διάστημα του απαιτείται, 70 με 100 χρόνια, η αλλαγή του κλίματος ήδη είχε θέση σε οριακή ανάπτυξη το δάσος της Κεφαλληνιακής Ελάτης στην Πάρνηθα...
Μην αμφιβάλετε πως ο λογαριασμός θα μας έρθει σύντομα από την Νέμεση της Γαίας, και αυτή την φορά τα καταναλωτικά δάνεια που με ένα τηλέφωνο παρέχουν στους αδαής οι τράπεζες, δεν θα μας σώσουν…
Είναι φανερό πλέον, πως οι πολίτες αυτής της χώρας οφείλουν σεβόμενοι τόσο τον εαυτό τους, όσο την ιστορία τους και το μέλλον των παιδιών τους, να αφυπνιστούν και επιτέλους να δράσουν παίρνοντας αποφάσεις που θα διασφαλίσουν μία Ελλάδα που θα ανταποκρίνεται σε αυτό που της αξίζει...
Προσωπικά ως πολίτης αυτής της χώρας ντρέπομαι για κατάντια της χώρας μου, ενώ ως γονέας λυπάμαι για την χώρα που θα παραδώσω στο παιδί μου. Ως επίλογο θα δανειστώ και πάλι τα λόγια του Περικλή:
…»Γιατί είμαστε λάτρες του ωραίου, όμως χωρίς σπατάλη χρήματος, και καλλιεργούμε το πνεύμα χωρίς να χάνουμε την ανδρεία μας. …Επί πλέον, οι ίδιοι εμείς όλοι είμαστε σε θέση να φροντίζουμε ταυτόχρονα για τις ιδιωτικές μας υποθέσεις και για τις υποθέσεις της πόλης μας, και όσοι από εμάς είναι απασχολημένοι με ιδιωτικές επιχειρήσεις και αυτοί ακόμα κατέχουν τα πολιτικά ζητήματα στην εντέλεια. Γιατί είμαστε ο μόνος λαός που τον μη αναμειγνυόμενο καθόλου στα κοινά δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο αλλά άχρηστο, και οι μόνοι που όποτε δεν τα επινοούμε και δεν τα προτείνουμε οι ίδιοι πάντως έχουμε τη δύναμη να κρίνουμε σωστά τα λαμβανόμενα μέτρα, τους δε λόγους δεν τους θεωρούμε καθόλου εμπόδιο των έργων, αλλά μάλλον θεωρούμε σαν εμπόδιο το να μην έχουμε κατατοπισθεί προφορικά σε όσα έχουμε να κάνουμε, πριν καταπιαστούμε με αυτά. Γιατί υπερέχουμε από τους άλλους και ως προς αυτό ακόμη, ότι δηλαδή εμείς οι ίδιοι αποφασίζουμε για όσα πρόκειται να επιχειρήσουμε και εμείς οι ίδιοι τα επιχειρούμε. Ενώ ως προς αυτό οι άλλοι... σε αυτούς η μεν αμάθεια τους κάνει να αποφασίζουν η δε σκέψη τους κάνει να διστάζουν».
