Ζούμε σε μία από τις
ομορφότερες χώρες του κόσμου. Μία χώρα με 2.500 νησιά (εκ των οποίων τα 250
περίπου κατοικημένα), με μεγάλη γεωγραφική/μορφολογική/αρχιτεκτονική
ποικιλομορφία, με 200 ημέρες ηλιοφάνειας κάθε χρόνο, με μοναδικής γεύσης και
ποιότητος προϊόντα λόγω του κλίματος και του εδάφους.
Με πολιτισμό που μετρά πάνω
από τέσσερις χιλιετίες καταγεγραμμένης ιστορίας, με μία γαστρονομία εξαιρετική
*, καθώς η Ελλάδα, αποτέλεσε από την αρχαιότητα έως σήμερα μία γέφυρα
πολιτισμών...!
Θα μπορούσαμε να ζούμε
πλουσιοπάροχα, μόνο από τον Τουρισμό, τον πολιτισμό που μας κληρονόμησαν οι
πρόγονοι μας, και τα προϊόντα της Ελληνικής γης. Αφήστε την βαριά βιομηχανία
για τους άλλους, και να θέλαμε πλέον δεν μπορούμε...
Στην πραγματικότητα η
φωτογραφία είναι ειδυλλιακή, με τον Παρθενώνα να λάμπει στην κορυφή του βράχου της
Ακροπόλεως. Αν όμως κάποιος περάσει από την πλατεία του Μοναστηρακίου, θα
διαπιστώσει πως η πλατεία μυρίζει ούρα,θα δει μαύρες σακούλες σκουπιδιών να
στοιβάζονται δίπλα σε ακαλαίσθητους αεραγωγούς οι οποίοι ξεπροβάλλουν απειλητικοί στο
πλακόστρωτο, ενώ λίγο πιο πέρα στην οδό Ερμού, μία στρατιά από αστέγους ,
συμπληρώνουν την τουριστική μας "ατραξιόν".
* Και όμως λόγω της
ανικανότητας μας, οι Ιταλοί με την πίτσα και τα μακαρόνια, κατάφεραν να
οικοιοποιηθούν ως brand την Μεσογειακή
διατροφή (την Κρητική δηλαδή) και να την πλασάρουν διεθνώς ως Ιταλική, αυτό και
εάν είναι επίτευμα..!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου